Kwartalnik

W nowej „Więzi” zastanawiamy się, dlaczego wśród wybitnych przedstawicieli różnych nurtów ideowych na Zachodzie czasem łatwiej o zrozumienie dla Putina niż dla Ukrainy. Dlaczego ci myśliciele troszczą się o warunki pokoju pozwalające zachować twarz Rosji, ale już niepozwalające zachować integralności terytorialnej Ukrainie?

W historii „Więzi” kilkakrotnie sprawy ukraińskie były głównym tematem całego numeru. Również tym razem wszystkie trzy bloki tematyczne przeznaczamy na analizę najważniejszych aspektów przemian w Ukrainie, Polsce i świecie. Prezentujemy też nieznaną twórczość wybitnych ukraińskich poetów i prace współczesnych artystów będące ich odpowiedzią na rosyjską agresję.

Dla pogrążonego w kryzysie Kościoła jednym z istotnych świateł nadziei może być rozpoczynający się proces synodalny. Oto otrzymujemy bowiem z najwyższego watykańskiego szczebla uroczystą zachętę do przeprowadzenia ogólnokościelnych konsultacji, do których zaproszony jest cały Lud Boży. Czy będziemy w stanie wykorzystać tę szansę?

W letniej „Więzi” mówimy o „nocy ciemnej Kościoła” jako doświadczeniu zbiorowym. Nie jest to tylko inne słowo na opisanie społecznego wymiaru kryzysu Kościoła, lecz odwołanie do wymiaru fundamentalnego – duchowego. Czyż nie znajdujemy się w sytuacji, w której jako wspólnota Kościoła w Polsce gubimy drogę i tracimy tradycyjne punkty odniesienia? Znikają kulturowe i obyczajowe „podpórki”, na których wspierał się polski katolicyzm – a czy fundament duchowy jest wystarczająco mocny?

Podziały w polskim społeczeństwie można dostrzec gołym okiem. Tylko czy wszystkie są autentyczne? A może część z nich została wykreowana przez specjalistów od politycznego marketingu? Polska polityka umiejętnie wykorzystała „banki gniewu”. Czy mogą powstać u nas także „banki zaufania”?  

W kontakcie z nowymi technologiami nie powinniśmy dziś ufać nawet własnym zmysłom. Tymczasem w 60% polskich domów nie ma żadnych zasad korzystania z internetu. Dlatego w nowym numerze pytamy: jak zachować cyfrową higienę? Czy sieci społecznościowe powinny zostać poddane państwowej regulacji?  

Polacy pracują niemal najwięcej w Europie. W miejscach pracy często są zmuszani do nadgodzin i doświadczają mobbingu. Czy możemy zmienić tę sytuację? Różnie bywało z biskupami Rzymu. Zdarzali się papieże uznawani za heretyków. Z Franciszkiem też można się nie zgadzać. Ale należałoby najpierw uważnie wsłuchać się w to, co mówi. Patrząc na nakłady tomików, trzeba by uznać, że poezja niewiele dziś znaczy. A jednak, gdy trzeba wyrazić coś niewyobrażalnego, często sięgamy właśnie po wiersz.

W latach 80. skandowano na ulicach, że nie ma wolności bez „Solidarności”. A czy polskiej wolności – odzyskanej przed 30 laty – solidarności jednak nie zabrakło? Jaki jest społeczny bilans transformacji? Narasta dziś w Polsce odrzucenie nie tylko instytucji Kościoła, lecz także wiary jako takiej. Ubywa również chętnych do dialogu po stronie niewierzących. Czy trzeba zatem dialogować solo? W dobie internetu nie sposób już zniszczyć wrogiej idei – słowa trwają i mają konsekwencje. Nawet palenie książek nie unicestwi zawartych w nich treści. Czy grozi nam zemsta pochopnie używanych słów?