Kwartalnik

„Walczę o Kościół, czyli walczę o Ewangelię – najpierw o Ewangelię w sobie, a później wszędzie, gdzie jestem, czyli także w całym Kościele” – opowiada Tośka Szewczyk. Jak walczyć po chrześcijańsku – o sprawiedliwość, o prawa innych, o bardziej ewangeliczny Kościół – kiedy, jak mówi s. Małgorzata Chmielewska, „współczesna «walka» zbyt często wiąże się z destrukcją, a nie budowaniem lepszego świata”?

Po raz pierwszy w badaniach w USA liczba niereligijnych kobiet przewyższyła liczbę niereligijnych mężczyzn. «Czy chrześcijaństwo – a może religia w ogóle – „przegrało” kobiety?» – pyta Katarzyna Sroczyńska. Jednocześnie – jak zauważa Jarema Piekutowski – zmieniają się nie tyle pragnienia mężczyzn, ile warunki, w których muszą się one realizować. Jak więc wyjść poza religijną wojnę płci?

W tym numerze przedstawiamy Państwu nowy manifest personalistyczny, odwołujący się do deklaracji ideowych z pierwszych numerów naszego pisma, wydawanych 67 lat temu. Przygotowywanie tego tekstu dało nam wiele radości intelektualnej i międzyludzkiej. Spieraliśmy się oczywiście co do wielu szczegółów, ale nie było wątpliwości, że idziemy wspólnie i w tym samym kierunku, nawet jeśli różnymi ścieżkami. Zapraszamy do lektury!

Epidemia samotności to współcześnie olbrzymie wyzwanie dla państwa, polityk publicznych, społeczeństwa, ale też – co dla nas, chrześcijan, szczególnie ważne – dla Kościoła, który wobec kryzysu instytucjonalnego oraz galopującej sekularyzacji pilnie musi szukać nowych sposobów budowania wspólnoty. W wiosennym numerze „Więzi” piszemy dużo o relacjach, bo to od nich wszystko się zaczyna. Zapraszamy do lektury!

Lejtmotywem letniego numeru „Więzi” jest człowiek – to słowo w różnych formach pada na naszych łamach 115 razy! Jak mogłoby być inaczej, skoro już od 65 lat przyświecają nam w pracy idee personalistyczne. Przyglądamy się zatem człowiekowi, ale także człowieczeństwu: co o nim przesądza? Kiedy jesteśmy najbardziej ludzcy? W czym człowiek przewyższa sztuczną inteligencję?

Joanna Erbel, myśląc o przyszłości świata, proponuje, byśmy wyszli poza opozycję dystopia–utopia. Propaguje protopię jako radykalną metodę małych kroków, by jutro świat stał się chociaż trochę lepszy niż dzisiaj i wczoraj. Może zatem warto spojrzeć na transformację instytucji religijnej w perspektywie protopijnej? Bo przecież Kościół wymaga gruntownej, wielowymiarowej przebudowy, a rozwiązaniem nie jest ani wizja wielkiej kościelnej katastrofy, ani snucie utopijnych rozważań o Kościele marzeń.

W historii „Więzi” kilkakrotnie sprawy ukraińskie były głównym tematem całego numeru. Również tym razem wszystkie trzy bloki tematyczne przeznaczamy na analizę najważniejszych aspektów przemian w Ukrainie, Polsce i świecie. Prezentujemy też nieznaną twórczość wybitnych ukraińskich poetów i prace współczesnych artystów będące ich odpowiedzią na rosyjską agresję.

Czy w polskiej kulturze rzeczywiście mamy do czynienia z buntem uciśnionych? Czy powstają zapowiadane nowe arcydzieła i nowe hierarchie w sztuce? Czemu służy wymiana kadry kierowniczej czołowych placówek kultury? Jakie wzorce estetyczne są obecnie promowane? Odpowiedzi szukamy w wiosennej „Więzi”, podsumowując politykę kulturalną obozu Prawa i Sprawiedliwości.