Założony przez Fiłosofowa klub dyskusyjno-literacki „Domek w Kołomnie”, mieszczący się w budynku przy ul. Chocimskiej 35 w Warszawie, którego nazwa jest aluzją do poematu Puszkina, był zjawiskiem unikatowym. Chociażby dlatego, że zebrania rosyjskich emigrantów w innych krajach nosiły zamknięty charakter i dominowała na nich nostalgia za utracona ojczyzną. Natomiast twórca tego kółka od razu postawił na aktywny współudział w dyskusjach polskich intelektualistów, dzięki czemu te spotkania, pomimo swej kameralności, miały szeroki rezonans prasowy. Głos w dyskusjach zabierali m.in. Maria Dąbrowska, Julian Tuwim, Jerzy Giedroyc czy Władysław Tatarkiewicz. Sprawozdania i teksty odczytów drukowały „Wiadomości literackie”, „Skamander”, „Verbum” oraz rosyjska gazeta emigracyjna „Miecz”. Próbowano na nich wypracować wspólną wizję kryzysu, w którym znalazła się międzywojenna Europa, a także zwalczać szkodliwe skutki bolszewickiej propagandy, przedstawiającej fałszywy obraz sytuacji w ZSRR.