Zaletą publikacji Mitznera jest przypomnienie postaci Dymitra Fiłosofowa – publicysty i krytyka literackiego, autora wielu tekstów poświęconych Polsce i polskiej kulturze. (…)

Fiłosofow wyznawał swoistą teorię „niepowodzenia”, często wpadając w depresję i melancholię. Wydaje się, że nie mógł dokonać wyboru pomiędzy rolą działacza emigracyjnego a powołaniem artysty. Pragnął doprowadzić do dialogu polsko-rosyjskiego, aczkolwiek los takich postaci, żyjących na pograniczu kultur, często bywa tragiczny. Polacy zarzucali mu, że nie wyzbył się do końca rosyjskiego imperializmu, Rosjanie zaś odsunęli się od niego, uważając, iż się „spolonizował”. Zapomniano o nim na bardzo długo.

Na podstawie materiałów archiwalnych Mitzner spróbował dokonać rekonstrukcji wszystkich trzynastu spotkań w „Domku w Kołomnie”. (…)

Warte odnotowania są przede wszystkim dwa erudycyjne odczyty Jerzego Stempowskiego „Literatura w okresie wielkiej przebudowy” oraz „Biedny Tomek i literaci”. Wszystkie referaty wygłoszone w „Domku w Kołomnie” to dziś niezwykle cenne dokumenty, na których podstawie możemy prześledzić zagadnienia, jakie nurtowały intelektualistów w dwudziestoleciu międzywojennym. Niestety, część tekstów zaginęła w czasie wojny.