Ukarany przez Watykan bp Regmunt zasiada w gremiach episkopatu i odbiera medal

Przedstawiciele episkopatu przepraszają i przyznają, że zabrakło im „należytej uważności”. – To naplucie w twarz skrzywdzonym – mówi „Rzeczpospolitej” kanonista.

Dwa lata temu Stolica Apostolska ukarała bp. Stefana Regmunta za tuszowanie wykorzystywania seksualnego małoletnich przez dwóch podległych mu księży. Emerytowany biskup zielonogórsko-gorzowski otrzymał zakaz uczestniczenia w jakichkolwiek celebracjach lub spotkaniach publicznych na terenie diecezji; zakaz udziału w gremiach Konferencji Episkopatu Polski oraz nakaz „finansowego uczestnictwa – z prywatnych środków – w wydatkach diecezji zielonogórsko-gorzowskiej związanych z przeciwdziałaniem wykorzystaniu seksualnemu małoletnich”.

Jak pisał wczoraj Tomasz Krzyżak na łamach „Rzeczpospolitej”, o karach „zapomniał” polski episkopat. Hierarcha nadal pozostaje członkiem Komisji Rewizyjnej KEP oraz Komisji Nadzorczej Caritas Polska.

W odpowiedzi na pytania dziennikarza przedstawiciele episkopatu przepraszają, przyznając, że zabrakło w tej sprawie „należytej uważności”, choć „nie było to działanie zamierzone” ani „wymierzone przeciwko osobom skrzywdzonym wykorzystaniem seksualnym i nie miało na celu podważania decyzji Stolicy Apostolskiej”. Poinformowali też, że bp Regmunt ma zostać odwołany na posiedzeniu KEP, które wczoraj zaczęło się na Jasnej Górze (w komunikacie KEP opublikowanym dziś po południu, już po publikacji tego tekstu, czytamy, że hierarcha został odwołany z obu funkcji).

Jednak to nie koniec braku „należytej uważności”. Dziś rano ukazała się druga część tekstu. Krzyżak pisze w niej, że miesiąc temu hierarcha otrzymał od biskupa polowego Wiesława Lechowicza medal „Milito Pro Christo”, przyznawany osobom, „które dają świadectwo najwyższym wartościom”. Uroczystość odbyła się podczas zjazdu księży, którzy w czasach PRL odbywali przymusową służbę wojskową (wśród nich kleryk Regmunt). Wziął w niej udział minister Jan Józef Kasprzyk, szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Relacja pojawiła się w serwisie Katolickiej Agencji Informacyjnej, na stronach Ordynariatu Polowego, a także w październikowym numerze miesięcznika wydawanego przez ordynariat.

– Nie ma się co czepiać tego, że biskup był na zjeździe księży-alumnów, ale publiczne wręczanie mu medalu to jest naplucie w twarz ofiarom – mówi Krzyżakowi anonimowo jeden z księży, prawnik-kanonista. Z kolei Robert Fidura, skrzywdzony w dzieciństwie przez księdza, przyznaje, że brakuje mu słów. – Watykan karze, w Polsce dostaje nagrody – rzuca.

Zdaniem wypowiadającego się w tekście Zbigniewa Nosowskiego, redaktora naczelnego kwartalnika „Więź”, „ta sytuacja to bardzo znamienny przykład traktowania przez polski episkopat watykańskich sankcji nakładanych na biskupów. One są, ale jakoby ich nie było”.

Nosowski zastanawia się, czym są „najwyższe wartości”, za które bp Regmunt został odznaczony przez biskupa polowego. – Chodzi rzeczywiście o zbawienie dusz, o bycie sakramentem zbawienia, czy jedynie o własne samozadowolenie i satysfakcję, że udało się wykiwać papieża (bo przecież nie zakazał przyznawania temu hierarsze odznaczeń)? – pyta naczelny „Więzi”.

Ordynariat Polowy WP w momencie publikacji tekstu nie odpowiedział na pytania Tomasza Krzyżaka. Dziś po popołudniu opublikowane zostało natomiast oświadczenie ks. Zbigniewa Kępy, rzecznika prasowego Ordynariatu. „Przyznanie medalu «Milito pro Christo» nie jest oceną całego życia i posługi biskupa Regmunta. Odznaczenie odnosi się do okresu przymusowej służby wojskowej w okresie PRL-u, kiedy jako kleryk dał wyraz wierności powołaniu i chrześcijańskim wartościom. […]Niedostateczne uzasadnienie nadania odznaczenia oraz publiczny charakter uroczystości mogły być odebrane jako ocena całokształtu życia biskupa, a przez to pogłębić cierpienie osób skrzywdzonych wykorzystaniem seksualnym, wprowadzić zamieszanie wśród wiernych i opinii publicznej. Nie było to naszym zamiarem. Przepraszamy, że tak się stało” – czytamy w dokumencie.

Tematem rozliczalności w Kościele zajmujemy się w jesiennym numerze kwartalnika „Więź”. Zbigniew Nosowski pisze o doświadczeniach z „polskiego poligonu” („watykańskie sankcje dotknęły około 1/10 wszystkich polskich biskupów; nasi hierarchowie wstydliwie dzierżyli pod tym względem palmę pierwszeństwa pośród innych konferencji episkopatu”). Publikujemy też rozmowę z Myriam Wijlens, ekspertką Synodu Biskupów, o związkach rozliczalności z synodalnością. Natomiast o tym, że koszty złej władzy ponosi cała wspólnota, dyskutują Monika Białkowska, Ignacy Dudkiewicz i Józef Majewski.

Przeczytaj też: Ewangeliczna rozliczalność biskupów

DJ