Ciekawe, że każdy kolejny zbiór listów Bobkowskiego to kopalnia spostrzeżeń i poglądów ponadczasowych, uniwersalnych, uderzających oryginalnością i świeżością mimo upływu lat; nie tak, jak jest często w przypadku ineditów, gdy na siłę wygrzebuje się i wydaje rzeczy warte mało lub zgoła nic (a przecież tak bywa również z uznanymi twórcami). […] Wszyscy, którzy budują portret Bobkowskiego, składają go z małych cegiełek, rozsianych w listach do różnych adresatów. Joanna Podolska, która przygotowuje biografię pisarza, podała do druku listy kierowane do brata jego ojca, Aleksandra, opatrując je obszernym wstępem – rekonstrukcją równoległych biografii obydwu, dziejów ich osobistej relacji i dziejów rodziny Bobkowskich, „głęboko zakorzenionej w historii Polski”. Aleksander Bobkowski był wysoko postawionym urzędnikiem II RP, zięciem prezydenta Mościckiego, przez pewien okres wiceministrem komunikacji i do śmierci zapalonym narciarzem. Zmarł w Szwajcarii, dokąd wyemigrował w pierwszych miesiącach wojny; przeżył bratanka o pięć lat. Andrzej Bobkowski pisał o stryju, że „zastąpił mu ojca i na niego przelał całą swoją synowską miłość”. Ten tom, poświęcony w dużej mierze wspomnieniom i rodzinnym relacjom, zainteresuje szczególnie tych, którzy czekają na wydanie pełnej biografii pisarza.