Tytuł i okładki – w tomie pierwszym fotografia Jerzego Giedroycia, w tomie drugim Juliusza Mieroszewskiego – sugerują, że będzie to podwójny portret twórcy i redaktora „Kultury” oraz jej głównego publicysty politycznego, „Londyńczyka”. Książka przynosi jednak o wiele więcej.

Wychodząc jednak od sylwetek dwóch czołowych dla „Kultury” postaci i analizy ich poglądów, autor stworzył rozległą panoramę, która obejmuje historię Instytutu Literackiego i „Kultury” od powstania do połowy lat 70. 

Kowalczyk jakby mimochodem nakreślił dzieje powojennej Polski, przynajmniej w wymiarze politycznym i po części także kulturalnym. Zrobił to w sposób niezwykle wciągający czytelnika – poprzez konkret, żywą narrację, sylwetki aktorów wydarzeń, listy i dokumenty. Andrzej Stanisław Kowalczyk, profesor w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, od trzech dziesięcioleci zajmuje się piśmiennictwem powojennej emigracji, przede wszystkim kręgu „Kultury”. Lista jego publikacji na ten temat oraz prac edytorskich, obejmujących zwłaszcza epistolografię, wygląda imponująco. „Wena do polityki” zajmie na tej liście miejsce pierwsze.