Opowieści o życiowych decyzjach, trudnych postawach (bo jak być katolikiem w programowo ateistycznym państwie?), przyjaźniach, radościach i rozczarowaniach mogą być dla czytelnika punktem wyjścia do ogólniejszych refleksji nad wartościami, takimi jak sprawiedliwość społeczna, granice władzy sędziowskiej czy stosunki między władzą świecką a duchowną. 

Życiowa droga profesora pokazuje, jak skomplikowane były losy inteligenta w PRL-u. Wbrew wyobrażeniom wielu osób postawa wyprostowana była wówczas możliwa. Dla czytelników, którzy nie mogą pamiętać poprzedniego systemu, opowieści profesora stają się przypomnieniem, że świat nie był (i wciąż nie jest) czarno-biały. Lektura książki może być także cenną wskazówką, kiedy warto walczyć o kompromis, a kiedy bunt jest absolutną koniecznością. 

W czasach, gdy spora część wywiadów-rzek to pisane z poziomu kolan laurki na zamówienie, książka „Między prawem i sprawiedliwością” odznacza się świeżością i błyskotliwością. Nie ma tutaj (zbyt wiele) miejsca na wymuszoną grzeczność i zbyteczną kurtuazję.

To ostatecznie dobra lektura na trudny czas.