Wklejam wyimki z lektury. Dymitr Fiłosofow, biały rosyjski emigrant w międzywojennej Warszawie spotyka się z Piłsudskim. Uważa go za wielkiego męża (świetna odkrywcza książka Piotra Mitznera „Warszawski krąg Dymitra Fiłosofowa”, Biblioteka Więzi, 2015). Wklejam ich obu, Piłsudskiego z Fiłosofowem, rozmawiających w Belwederze. Kolaż się wypełnia. Ale kolaż to nie puzzle, nie układanka. Nie ma usłużnego obrazka do odwzorowania. Mam ogólną koncepcję, nie znam jednak następnych elementów, którymi przyjdzie ją wypełnić. To synchroniczna kompozycja, dokonana w jakiejś chwili, w jakimś stanie ducha, z tego, co się nasuwa, na co się akurat patrzy, co się akurat czyta albo o czym śni.