Wywiad rzeka z Bronisławem Komorowskim, jaki przeprowadził Jan Skórzyński, a opublikowała Biblioteka „Więzi”, nosi tytuł prowokujący: „Zwykły polski los”. Czytelnik w pierwszej chwili odruchowo się sprzeciwia: los polityka, ministra, marszałka Sejmu, Prezydenta Rzeczypospolitej jest udziałem jest udziałem nielicznych. W miarę lektury tytuł staje się zrozumiały – w warstwie społecznej, z której wywodzi się bohater, zwykłe bywało podejmowanie trudnych zadań w przekonaniu, że się im podoła. Bez pychy, ze świadomością wzorów i ze śmiałością, jakie daje zaplecze pokoleń zasłużonych ojczyźnie w rozmaitych potrzebach. Jeśli przymiotnik „zwykły” odnosi się do życiorysu Bronisława Komorowskiego, to oznacza typowy los polskiego inteligenta o typowym dla tej warstwy szlacheckim rodowodzie – naznaczony działaniem na rzecz tego, co w inteligenckiej tradycji uznawano za niewątpliwie cenne.