Abp Adrian Galbas: Przestańmy wylewać pomyje na Kościół synodalny

Nie bójmy się świeckich i nie bójmy się synodu. Nie chcemy niemieckiej drogi? Ok, idźmy polską, jak nasi bracia i siostry we Włoszech idą włoską, a Irlandzcy – irlandzką. Ale, na Boga, idźmy, a nie stójmy – mówił na Jasnej Górze abp Adrian Galbas.

Abp Adrian Galbas, przewodniczący Rady ds. Apostolstwa Świeckich Episkopatu Polski i koadiutor archidiecezji katowickiej, przewodniczył w sobotę Mszy św. na Jasnej Górze dla uczestników 40. Ogólnopolskiego Czuwania Odnowy w Duchu Świętym.

W homilii mówił o ewangelizacji, która „jest najważniejszym zadaniem Kościoła”, i synodalności. Zauważył, że „nieskuteczność ewangelizacji polega na tym: mamy pojęcie o Chrystusie, ale nie mamy często doświadczenia spotkania z Nim. A opowiadanie o pojęciu nikogo nie zapali, nie da życia”.

Jako przykład podał korzystanie ze sztucznej inteligencji, „której rozwoju nie da się zablokować, ale której rozwój może zablokować ludzkość”. – Dziś nie jest jeszcze bardziej inteligentna od człowieka, choć ma od niego większą wiedzę. Gdy każę jej napisać kazanie na jutrzejszą niedzielę Wniebowstąpienia Pańskiego, zrobi to bardzo dobrze, ale jeszcze będzie widać, że nie napisałem tego ja. Za chwilę jednak nie będzie już tego widać. Moje kazanie, które napisze mi AI będzie prawdopodobnie lepsze niż moje kazanie, które napiszę sobie sam. Nie rozpoznacie różnicy – zaznaczył abp Galbas.

Hierarcha podkreślił jednocześnie, że sztuczna inteligencja nie będzie mogła ewangelizować, „bo nie spotkała nigdy Chrystusa, nigdy Go nie pokochała, nie uwierzyła w Niego, nie potrzebuje Go ani teraz ani w wieczności”. – Ona mnie także nie rozgrzeszy, choć w konfesjonale da mi prawdopodobnie bardziej przemyślaną radę niż niejeden ksiądz – zauważył kaznodzieja.

Przypominając adhortację św. papieża Pawła VI „Evangelii nuntiandi” na temat ewangelizacji, podkreślał, że ewangelizować to przede wszystkim pokazywać innym Chrystusa, a do tego potrzebne są dwa warunki: żyć we wspólnocie z Bogiem i mieć „gorącość ducha”. – Jak się ma letniość, a już nie daj Boże zimność ducha, to nic się nie przekaże – stwierdził.

Zwrócił uwagę, że wszyscy spotykamy się dziś z obojętnością: – Jest czas apateistów, jak mówi ks. Tomas Halik, albo kultura „ e tam”, jak ją określa bp Robert Barron. „E tam”, czyli jakie to ma znaczenie, czy Chrystus jest Zbawicielem świata, czy jest moim Zbawicielem, czy umarł, czy zmartwychwstał. Czy jest, czy nigdy Go nie było.

Abp Galbas zachęcał do cierpliwości i ewangelizacji razem, we wspólnocie. – Nie bójmy się Kościoła synodalnego. Przestańmy wylewać na niego pomyje. On jest propozycją Ducha Świętego dla naszych dni. Kościół relacji, przyjęcia, współdziałania, otwartości. Kościół, który nie jest zorganizowany wyłącznie przez nas, bo nie jest naszą firmą. Kościół, gdzie fundamentem wszystkiego jest chrzest – mówił hierarcha.

– Nie bójmy się świeckich i nie bójmy się synodu. Nie chcemy niemieckiej drogi? Ok, idźmy polską, jak nasi bracia i siostry we Włoszech idą włoską, a Irlandzcy – irlandzką. Ale, na Boga, idźmy, a nie stójmy! – apelował koadiutor archidiecezji katowickiej.

Odnosząc się do uczestników czuwania wyznał, że z niepokojem patrzy na to ile w charyzmatycznych wspólnotach jest krzywdy, dlatego, że „lider, uważający się niemal za namaszczonego przez Boga, na wieki proroka, za właściciela wspólnoty”.

Jak mówił „ludzie się męczą, inni boją, nudzą, zapał gaśnie, wspólnota coraz bardziej kisi się w sobie, dusi, umiera. Nikt nie myśli o głoszeniu Ewangelii z pokolenia na pokolenie, za dużo tam ran, za dużo starganych nerwów i smutku” – wspomniał duchowny.

Zdaniem arcybiskupa „nie ma ludzi niezastąpionych, są niepowtarzalni i każdy z nas jest niepowtarzalny, ale każdy jest zastąpiony”. – Nie przyjmując tego do wiadomości, grzeszymy pychą. Każde takie przedostatnie odejścia uczą tego odejścia ostatniego, kiedy w porze, którą wyznaczy Bóg, trzeba będzie zrobić miejsce na tej ziemi następnym pokoleniom – zaznaczył i zachęcał, by „prosić o Ducha do ewangelizacji, o odwagę, radość do głoszenia i przekazujmy ją dalej z pokolenia na pokolenie”.

Synodalności poświęciliśmy blok religijny numeru kwartalnika „Więź” z jesieni 2021. W numerze tym można przeczytać tekst ks. Grzegorza Strzelczyka o istocie synodalnego Kościoła, dyskusję o polskiej drodze synodalnej z udziałem Aleksandra Bańki, s. Barbary Radzimińskiej i bp. Galbasa, oraz artykuł ks. Krzysztofa Patejuka o synodalności po latynoamerykańsku.

Przeczytaj też: Synodalność spiralna. Doświadczenie luterańskie

KAI, DJ