Wiosna 2024, nr 1

Zamów

Wsłuchiwać się w pytania i krzyki. Oświadczenie biskupów luterańskich

Protest po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji. Kraków, 28 października 2020. Fot. Adam Walanus / adamwalanus.pl

Kościół przestaje wypełniać powołanie, gdy odwraca się od sfrustrowanych, poszukujących, od tych, którzy wykrzykują pod jego adresem swoją złość, a nawet deklarują niewiarę – czytamy w oświadczeniu polskiej Konferencji Biskupów Luterańskich.

W całym kraju trwają protesty po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji. W niedzielę, 25 października, zdarzało się, że demonstranci zakłócali msze. Liczne demonstracje zbierały się przed kuriami, zwłaszcza w Krakowie i Warszawie. W ubiegłą środę wieczorem głos zabrała Rada Stała Episkopatu Polski. W specjalnym komunikacie biskupi podziękowali tym, którzy bronią świątyń. Wezwali wszystkich do dialogu i prosili polityków o „dogłębne analizowanie przyczyn zaistniałej sytuacji i szukanie dróg wyjścia w duchu prawdy i dobra wspólnego, bez instrumentalizowania spraw wiary i Kościoła”.

2 listopada swoje oświadczenie wydała Konferencja Biskupów Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. Jego autorzy przypominają, że „misją Kościoła jest głoszenie Ewangelii i kształtowanie sumień, nie zaś forsowanie określonych rozwiązań moralnych poprzez narzucanie ich za pomocą regulacji prawnych w sferze państwa. Zadaniem Kościoła jest składanie świadectwa, a nie przymuszanie, narzucanie swojej woli czy kontrolowanie”.

 „Kościół musi wsłuchiwać się w pytania, skargi, żale czy nawet krzyki ludzi. Przestaje wypełniać powołanie, gdy odwraca się od sfrustrowanych, poszukujących, od tych, którzy wykrzykują pod jego adresem swoją złość, a nawet deklarują swoją niewiarę” – zaznaczają biskupi luterańscy

„Świadomi odpowiedzialności za wspólnotę, którą tworzymy, apelujemy o wzajemny szacunek wszystkich stron sporu. Do rządzących zwracamy się z apelem o unikanie rozwiązań siłowych oraz poszukiwanie koniecznego w tej sprawie kompromisu. Do protestujących apelujemy o niekierowanie się w stronę radykalnych rozwiązań, lecz o dążenie do pokojowego dialogu” – czytamy w apelu. Jego pełny tekst zamieszczamy poniżej.

Oświadczenie Konferencji Biskupów Luterańskich

Zaniepokojeni sytuacją, jaka ma miejsce w polskim społeczeństwie, podziałami, które przebiegają często poprzez rodziny, jako Konferencja Biskupów Luterańskich pragniemy wyrazić naszą duszpasterską troskę. Od wielu dni odbywają się w Polsce największe protesty od początku lat 80. ubiegłego wieku. Wtedy, strajki powszechne dotyczyły naprawy sytuacji ekonomicznej, a skończyły się walką o odzyskanie wolności. Czterdzieści lat później, na ulice wyszły przede wszystkim kobiety. Mężczyźni stoją ramię w ramię z protestującymi. Zdecydowaną większość stanowią młodzi, niezadowoleni ludzie. Kościół nie może patrzeć obojętnie na to, co dzieje się w naszym społeczeństwie. Przyszło nam żyć w czasie pandemii, w okresie szczególnego zagrożenia życia setek czy już tysięcy osób, a mimo to, tak wielu ludzi mając świadomość epidemicznego zagrożenia, gotowych jest manifestować, walczyć o swoje prawa i wolności.

Dla luteran na całym świecie istotnym elementem chrześcijańskiego świadectwa jest obecność w debacie publicznej. Teologia luterańska w oparciu o reformacyjną naukę o dwóch władzach wskazuje na wyraźny podział kompetencji Kościoła i państwa. Misją Kościoła jest głoszenie Ewangelii i kształtowanie sumień, nie zaś forsowanie określonych rozwiązań moralnych poprzez narzucanie ich za pomocą regulacji prawnych w sferze państwa. Zadaniem Kościoła jest składanie świadectwa, a nie przymuszanie, narzucanie swojej woli czy kontrolowanie.

Z biblijnej perspektywy i reformacyjnego przekazu uczymy się, że zostaliśmy obdarowani wolnością Bożych dzieci, co oznacza samodzielne podejmowanie decyzji w swoim życiu oraz ponoszenie odpowiedzialności za podjęte wybory, także te najtrudniejsze. Takie pojmowanie wolności każe dzisiaj wielu ludziom głośno wypowiadać słowo sprzeciwu, często w formie, która daleka jest od werbalnej poprawności. Kościół musi wsłuchiwać się w pytania, skargi, żale czy nawet krzyki ludzi. Przestaje wypełniać powołanie, gdy odwraca się od sfrustrowanych, poszukujących, od tych, którzy wykrzykują pod jego adresem swoją złość, a nawet deklarują swoją niewiarę.

Mamy świadomość, że powodem tak wielkiego buntu jest decyzja Trybunału Konstytucyjnego, która odchodzi od przyjętych dwadzieścia siedem lat temu rozwiązań mających na celu ochronę płodu ludzkiego, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony życia, zdrowia i godności kobiety będącej w ciąży oraz zapewnieniu wolności podejmowania decyzji w sytuacjach skrajnie trudnych wyborów moralnych.

W Oświadczeniu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Sprawie Ochrony Życia z roku 1991 odwołujemy się do tradycyjnego rozumienia świętości życia, wskazując zarazem, że zadaniem działania Kościoła nie jest wpływanie na ustawodawcę celem penalizacji aborcji. Ani wówczas, ani obecnie, my luteranie, nie chcemy narzucać swojej wizji światopoglądowej, ani moralnej innym obywatelom naszego państwa. Kościół zwiastując Ewangelię o usprawiedliwieniu z łaski przez wiarę propaguje opartą na świadomości wolności chrześcijańskiej etykę odpowiedzialności. Nauczanie Kościoła koncentruje się na kształtowaniu ludzkich serc i sumień oraz edukacji mającej, w tym konkretnym kontekście, na celu niedopuszczanie do sytuacji, w których na świat mają przyjść niechciane dzieci. Zadaniem Kościoła jest uczynić wszystko, aby aborcja przestała być sprawą priorytetową w dyskusji moralnej, a poprzez budowanie świadomości seksualnej i świadomego rodzicielstwa liczba zabiegów aborcyjnych została zminimalizowana. Uważamy, że kobietom, które musiały przeprowadzić zabieg aborcji ze względów medycznych, w wyniku przestępstw oraz wad letalnych należy zapewnić właściwą opiekę duszpasterską i w żadnym wypadku nie kształtować w nich poczucia winy. Jednocześnie wszechstronną opieką należy objąć rodziny, które podejmują się heroicznego wyzwania, jakim jest wychowywanie dzieci z wadami genetycznymi.

Świadomi odpowiedzialności za wspólnotę, którą tworzymy, apelujemy o wzajemny szacunek wszystkich stron sporu. Do rządzących zwracamy się z apelem o unikanie rozwiązań siłowych oraz poszukiwanie koniecznego w tej sprawie kompromisu. Do protestujących apelujemy o niekierowanie się w stronę radykalnych rozwiązań, lecz o dążenie do pokojowego dialogu. Ufamy, że dzisiejsza fala protestów w młodym pokoleniu skutkować będzie trwałym wzięciem na siebie odpowiedzialności za sprawy publiczne.

Wesprzyj Więź

Jako Kościół zapewniamy o modlitwie, prosimy Boga o pokój i mądrość dla wszystkich, którym leży na sercu dobro Polski i wszystkich jej mieszkańców.

Przyjęto jednomyślnie w dniu 2 listopada 2020 r.
Konferencja Biskupów Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP

Przeczytaj także: Świat zobaczył fałsz Kościoła. Nasz fałsz

Podziel się

Wiadomość

W kontekście w którym to oświadczenie jest publikowane brzmi jak “zapiszcie się do nas, jesteśmy lepszymi chrześcijanami”. To takie korzystanie z głuchoty społecznej kierownictwa polskiego episkopatu, która ma od dłuższego czasu wpływ na błędy w prowadzeniu sprawy ochrony życia.

Może nie bez powodu w tym roku w samej tylko warszawskiej parafii luterańskiej św. Trójcy – notabene jednej z dwóch w mieście, a są przecież jeszcze reformowani i metodyści – było grubo ponad 40 konwersji, najwięcej w jej historii…

A czy biskupi luterańscy nie pomylili aby adresata swoich uwag ? A który Kościół “narzucił rozwiązania prawne” ? Czy Kościól ma większosc w sejmie, senacie, czy ma może duchownego na czele państwa? Czy jakikolwiek przedstawiciel Kościoła zasiada w parlamencie nie mówiąc o Trybunale Konstytucyjnym? Czy projekt zaostrzenia ustawy napisał i wniósł pod obrady TK Kościół ? Czy biskupi luterańscy orientują się w ogóle co dzieje się w kraju ?

Adamie, naprawdę jesteś aż tak krótkowzroczny, że nie widzisz KK stojącego za TK? Możesz zaklinać rzeczywistość, to, że Ty jej nie rozumiesz, nic nie zmieni. Ale myślę, że to raczej wyparcie.

“Uważamy, że kobietom, które musiały przeprowadzić zabieg aborcji ze względów medycznych, w wyniku przestępstw oraz wad letalnych należy zapewnić właściwą opiekę duszpasterską i w żadnym wypadku nie kształtować w nich poczucia winy.”
1. nie musiały, lecz wybrały
2. nie zabieg aborcji, ale zabicie człowieka.

“Nauczanie Kościoła koncentruje się na kształtowaniu ludzkich serc i sumień oraz edukacji mającej, w tym konkretnym kontekście, na celu niedopuszczanie do sytuacji, w których na świat mają przyjść niechciane dzieci. ” Jeśli chodzi o 100 procentową pewność to pozostają tylko 3 metody:
1. Wazektomia.
2. Podwiązanie jajników.
3. Homoseksualizm.
Etyka jaj się patrzy !

Tak. Biskupi luterańscy orientują się w sytuacji. Mają rodziny i dzieci. Parafie zarzadzane są pezez wiernych, to wierni wybierają proboszczow a nie są oni przywożeni w teczkach bądź przerzucani z jednej do drugiej.
Aborcja jest złem, ale może byc to wybór mniejszego zła. Jeśli chcemy mówić o aborcji tak-tak, nie-nie. To mówmu tak o sobie. Nie narzucajmy naszych orientacji innym.

Jeśli uznam, że moje dziecko jest dla mojej rodziny problemem i wrzucę je do stawu w worku z kamieniem to: skoro morderstwo jest złem, ale może byc to wybór mniejszego zła. Jeśli chcemy mówić o morderstwie tak-tak, nie-nie. To mówmu tak o sobie. Nie narzucajmy naszych orientacji innym.