Lektura szkiców budzi podziw i daje lekcję pokory. Pokazuje wszechstronność zainteresowań i erudycję autora, a równocześnie – jego solidność i uczciwość krytyczną. Lipski nigdy nie przyjmuje postawy wyższościowej, nie próbuje zbyć recenzowanej książki efektownym chwytem czy kpiną. Co nie znaczy, że jest pobłażliwy, zawsze jednak stara się odczytać autorskie intencje, nawet jeśli nie doczekały się one udanej realizacji.