W przypadku omawianego tomu świetnym wprowadzeniem w mikroświat kreatorów „Kultury” jest przedmowa Rafała Habielskiego, który dokonał wyboru i opracowania korespondencji. We wspomnianym okresie, czyli przez prawie dwadzieścia lat, Giedroyc i Mieroszewski wymienili 2072 listy, w wyborze znalazło się 636 z nich. Nieocenione do zrozumienia poruszanych tematów są rzetelnie przygotowane przypisy pod każdym z listów, a także indeks osób umieszczony w trzecim tomie. Przez ponad 1300 stron można śledzić kulisy powstawania publicystyki Mieroszewskiego, pomysły polityczne i wydawnicze Giedroycia, komentarze do bieżących wydarzeń w Polsce i na świecie, a także poznawać przyziemne problemy funkcjonowania na emigracji.

Listy przepełnione są sprawozdaniami ze spotkań obu panów i ich rozmów telefonicznych, streszczeniami korespondencji, przeczytanych artykułów i książek. Niekiedy na listach pojawiał się zapisek: „ściśle poufne”. W korespondencji przewija się pokaźna lista nazwisk, a autorzy wymieniali między sobą, nierzadko niewybredne, uwagi na temat znanych osób z kręgów emigracyjnych i inteligencji krajowej, które mogą czytelników zaskakiwać.