Autorka wcześniejszych książek o rodach Żółtowskich i Szlenkierów barwnie opowiedziała o legendarnym duchownym warszawskich Lasek, odwołując się do konwencji „gawędy genealogicznej”, przytaczając obfite fragmenty wspomnień. (…) „Szczęśliwe życie” jest bardziej biografią duchową niż polityczną: świetna towarzysko-intelektualna panorama Lwowa lat 90., trochę KIK-owsko-arystokratycznych koneksyj to zaledwie tło do próby opowieści o sile duchowej ks. Tadeusza, której domyślamy się z fragmentów listów, ze wspomnień wychowanków, nawet ze zdjęć (…). Największą może zasługą tej książki jest przypomnienie doświadczenia Lasek (…). Biografia ks. Fedorowicza „ściągniętego” do Lasek jeszcze przez o. Korniłowicza, współpracownika sióstr Teresy Landy i Rut Wosiek, pokazuje wielkość placówki, która tak wpłynęła na kształt polskiego katolicyzmu.