Grywał Blüth jednocześnie na wielu klawiaturach, w kwestiach sowietologicznych borykał się z ubóstwem źródeł, a jednak jego artykuły są dowodem wnikliwych badań i obserwacji. Rafał Blüth korzystał przede wszystkim z doniesień prasy zagranicznej, czytał także oficjalną prasę radziecką, a jak wiadomo oficjalna wykładnia propagandowa, jeśli czytana przez czytelnika doświadczonego, także była cennym źródłem. Jednocześnie w jednym z tekstów Blüth pisze, że liczni znawcy spraw wschodnich cierpią na „nadmiar inicjatywy wróżbiarskiej” – dobrze to świadczy o rozumnej powściągliwości badacza. […] Artykuły Blütha wykraczają poza swój czas i są także analizą machiny terroru w każdym totalitaryzmie i w każdej epoce.

[Cała recenzja: tutaj]