Ksiądz Pęcherzewski widzi wspólne zadanie stojące i przed psychoanalizą, i przed religią. Chodzi o to, by nieustannie dociekać, co znajduje się pod podszewką dostępnej nam, często powierzchownie znanej rzeczywistości, by dowiedzieć się, jacy jesteśmy naprawdę. […]

Prowadzący rozmowę zadaje księdzu pytania dotyczące zagadnień, które wywołują różnorakie polemiki. Zachęcam do lektury książki, aby dowiedzieć się, co ks. Pęcherzewski myśli o: opętaniu i egzorcyzmach, nabożeństwach uzdrawiających, o tzw. odpocznieniu w Panu, o edukacji seksualnej w szkole, homoseksualizmie i ruchu LGBT, o stosunku do obcych, o stosunkach na linii Kościół –polityka… […]

Trudno w tej krótkiej notatce przedstawić tę bardzo ciekawą, wielowątkową rozmowę, w której znaczący udział ma także Damian Jankowski. W słowie od autora ks. Pęcherzewski pisze, że kilkudniowe rozmowy na plebanii w Dąbkach były dla niego niemal jak sesje analityczne. „Na kozetce – zauważa ks. Andrzej – różni pacjenci: ja sam, my obaj z Damianem, czasem cały świat, no i oczywiście Kościół”. Pytania redaktora Jankowskiego prowokują do mówienia o osobistych doświadczeniach, przeżyciach.