„Pamięć głęboka” Tomasza Burka to zbiór esejów o tym, jak literatura traktuje prawdy, na których trzyma się świat, I jak głęboko zagląda pod jego „podszewkę” – bo tak niezbadane obszary życia po śmierci nazwał stale fascynujący autora Czesław Miłosz. Burek – niezależnie od tego, czy pisze o tragicznie zmarłym w wieku 21 lat i prawie nieznanym Ryszardzie Zynglu, czy o Jarosławie Iwaszkiewiczu, czy o wspomnianym już Miłoszu – zawsze stara się odkryć ich karty i pokazać, że nie były znaczone, ale że grali uczciwie. Sam też był jednym z najuczciwszych krytyków. Był również wybitnym myślicielem i diagnostą naszych czasów. Jego eseje są arcydziełami gatunku. Był – jak go określiło gremium „Toposu” – po prostu mistrzem.