Język przekazu w książce Turbasy jest przystępny. Nie epatuje specjalistyczną, często niezrozumiałą, hermetyczną formą, ale w mądry, wyważony i pełen szacunku dla wrażliwego czytelnika sposób prowadzi go po meandrach procesu powstawania myśli i założeń architektonicznych i ich realizacji w wielu miejscach na świecie. Trzeba przyznać, że dobór obiektów przytoczonych w książce jest wyjątkowy i pokazuje prawdziwe perełki architektury sakralnej. Książka, jak sam autor podkreśla, nie pretenduje do miana podręcznika architektury. I nie zawiera wszystkich wartych wspomnienia świątyń czy klasztorów. Autor wykorzystał swój klucz rozmowy o architekturze. I na pewno zasługuje na uwagę nie tylko architektów, studentów zgłębiających wiedzę projektowania budynków, ale i zwykłych odbiorców architektury. Zarówno jedni, jak i drudzy mogą skorzystać na tej lekturze. Architekci zgłębić tajniki projektowania zrozumiałego i jasnego w przekazie, a odbiorcy korzystający ze współczesnych świątyń zyskać zrozumienie języka współczesnej architektury, tak by w pełni korzystać z obiektów sakralnych.

Cała recenzja dostępna tutaj.