„Dlaczego wielkie pytania o wiarę nie są stawiane? Albo wcale nie interesuje nas na nie odpowiedź, albo nie wierzymy w to, że jakaś odpowiedź istnieje. Potem wikłamy się w partykularnych sporach i tracimy cierpliwość w dyskusjach przy piwie, bo na wierzch wychodzi nasza ignorancja. Nie myślimy w szerszej perspektywie, bo jej nie mamy. Szukając argumentów dla spraw szczegółowych, schodzimy na manowce. Nasze opinie okazują się zawieszone w próżni. Każda myśl unosi się swobodnie jak balon na niebie. Porusza się chaotycznie i miękko odbija od innych balonów. Kiedy rośnie ciśnienie, pęka z hukiem. Pozostają tylko rozrzucone po ziemi strzępy”.

Całą recenzję można przeczytać tutaj.