W październiku 2014 r. w sopockim Dworku Sierakowskich odbył się cykl odczytów poświęconych „wielkim tematom teologii”. […] Reakcja słuchaczy pokazała, że chętnie słuchamy o tym, co najważniejsze. Jednak aby tak się działo, powinny być spełnione dwa warunki. Po pierwsze, wielkie pytania teologii muszą się nakładać na wielkie egzystencjalne pytania człowieka – z którymi chcą się mierzyć wszyscy: wierzący, niewierzący, agnostycy i poszukujący. Po drugie, ci, którzy udzielają odpowiedzi, muszą zejść z profesorskiej katedry (lub ambony) – i wejść w świat swoich słuchaczy.

O tym, że jest to możliwe, świadczy książka „Wielkie tematy teologii” – podsumowanie sopockiego spotkania – w której różne nurty akademickiej teologii przedstawiane są przez pryzmat muzeów, wernisaży i katedr (a więc historii sztuki), przekaz muzyki pop (Sting) i rockowej (Pink Floyd). Książka pokazuje jednak coś więcej – coś, co podczas swojego wykładu trafnie zauważył ks. Grzegorz Strzelczyk: „Problem w tym, że Kościół, zdaje się, tak bardzo nawykł do roli nauczyciela dyktującego zarówno treść dyskursu, jak i reguły wszelkich debat, w których uczestniczy, że z trudem teraz godzi się na pozycję jednego z wielu uczestników publicznej rozmowy o człowieku – i to w punkcie wyjścia niezbyt wiarygodnego”.

Cały tekst można przeczytać na stronach „Tygodnika Powszechnego”.