Odnotuję parę wydanych ostatnio książek, które spinają po swojemu Europę. W tłumaczeniu Marii Żurowskiej Biblioteka Więzi wydała trzy książki Raïssy Maritain, Żydówki, żony sławnego francuskiego filozofa katolickiego Jacques’a Maritaina: jej rzecz o malarzu: „Chagall, czyli burza zaczarowana” (z rysunkami malarza), „Poezje” oraz niezwykły „Dziennik”.

Autorka „Wielkich przyjaźni”, wydanych też kiedyś przez Więź, okazała tutaj swoją mistyczną duszę. Jak każdy mistyk ma też swoje czarne noce (nie)wiary: „Bóg nieobecny. Dusza całkiem zgnieciona. Czując tę straszliwą pustkę w sercu, krzyczę wewnętrznie”. A przybyła, jak Chagall z jej książki i wiersza, z Rosji ponurej.