Prześmiewcy żartujący, że w nowej architekturze sakralnej istnieją tylko trzy style: bunkier, tort i rakieta, powinni sięgnąć po książkę Jakuba Turbasy „Ukryte piękno”. 

(…)

To subiektywny, ale niezwykle profesjonalny przegląd świątyń, których architektura jest nie tylko interesująca pod względem artystycznym, ale także niesie ze sobą głęboką symbolikę.

(…)

Jakub Turbasa udowadnia, że nowa architektura sakralna potrafi znakomicie oddać duchowość współczesnego człowieka. To piękno jest jednak ukryte, bo dominują budowle nieudane. Ale tak się przecież dzieje w każdej dziedzinie współczesnej sztuki, nie tylko sakralnej. To, co najbardziej wartościowe, musimy wydobywać spod warstwy szmiry i miernoty.

Cała recenzja do przeczytania tutaj.