Książka Wojciecha Kudyby nosi tytuł „Próba bólu”. To świetna formuła interpretacyjna. Odnosi się zarówno do istotnej właściwości wierszy Joanny Pollakówny, które w jednym z przekrojów tworzą swoistą poetykę choroby, jak i do sposobu czytania, ponieważ „próba” to odpowiednik eseju. A przecież tytuł wskazuje też na inne cechy poezji Pollakówny. „Próba” to jeden z tropów metafizycznych. Kudyba bowiem traktuje cierpienie nie tylko jako zapis doświadczenia, lecz też jako problem liryki religijnej. Jej najistotniejszy temat to właśnie odpowiedź na próbę, jakiej Bóg poddaje człowieka w jego ziemskim bytowaniu. Jedną z nich jest choroba.