Biografia Achmatowej opublikowana przez „Więź” jest jedyna w swoim rodzaju: to nie tylko rzetelny i szczegółowo odtworzony obraz życia wielkiej Rosjanki, ale i coś, na co mogła się odważyć tylko poetka, jaką jest Anna Piwkowska: namysł nad jej losem. W żadnym miejscu nie ulegając pokusie taniego fantazjowania w stylu vie romancée, powieści pisanej „na kanwie prawdziwych wydarzeń”, autorka pozwala sobie na rozważania nad tym, jak inaczej mogło się potoczyć życie Achmatowej, nad głębokimi motywami jej wyborów, nad wyjątkowo skomplikowaną relacją między „prawdą życia” a „prawdą wierszy”, w których czyniła z własnej przeszłości tkankę mitu. Ta książka to właściwie esej biograficzny, którego uważna lektura da nam nie tyle garść krzyżówkowej wiedzy („wielka rosyjska poetka” – dziewięć liter, poziomo), ile głębsze niż dotąd zrozumienie Achmatowej. Czyli Rosji.