Z Polski do instytucji watykańskich trafił właśnie projekt upodmiotowienia osób pokrzywdzonych w prawie kanonicznym.
Edytorial do wydania tygodnika „Więź co Tydzień” z 10 października 2024:
W ostatnich latach – zajmując się tematyką wykorzystania seksualnego i wspierając osoby pokrzywdzone – sporo musiałem nauczyć się o prawie kanonicznym. Bardzo szybko przykuła moją uwagę kwestia całkowicie niezrozumiała z punktu widzenia i Ewangelii, i praw człowieka: brak podmiotowości osób zgłaszających swoją krzywdę w procesach kanonicznych. One są w tych postępowaniach jedynie świadkami.
Przysłuchiwałem się wielu dyskusjom ekspertów, którzy stanowczo wskazywali na absolutną konieczność zmiany prawa kanonicznego w tym zakresie. Prof. Michał Królikowski pisał w naukowej publikacji o pokrzywdzonym jako Wielkim Nieobecnym postępowania kanonicznego. Na łamach „Więzi” przed rokiem rozmawiałem o tym z ekspertką Synodu Biskupów, wybitną holenderską kanonistką, prof. Myriam Wijlens.
Pół roku temu, podczas sympozjum z okazji 10-lecia Centrum Ochrony Dziecka na krakowskim jezuickim Uniwersytecie Ignatianum miała miejsce bardzo ważna dyskusja prawników. Prof. Hanna Suchocka opowiadała o tym, jak w Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich, do której należała, dostrzegano wagę problemu podmiotowości osób poszkodowanych. Fundamentalne prawa pokrzywdzonych znakomicie przedstawił prof. Paweł Wiliński. Natomiast ks. dr Jan Dohnalik mówił o potrzebie zmian w prawie kanonicznym.
Do tego, aby dyskusje prawników przełożyły się na konkretny projekt zmian, potrzeba jednak jakiegoś znaczącego impulsu. Przyszedł on ze strony… Wielkich Nieobecnych. I oto stało się! Grupa osób, które doświadczyły wykorzystania seksualnego w Kościele, przy pomocy polskich ekspertów, przygotowała taki projekt i rozpoczęła starania na rzecz jego realizacji. Uzyskali nawet zobowiązanie do wsparcia tego projektu przez delegację Konferencji Episkopatu Polski na obradujący obecnie w Watykanie Synod Biskupów.
Kluczową rolę w tym procesie odgrywa Tośka Szewczyk, znana Państwu z naszych łam doskonale jako autorka książki „Nie umarłam. Od krzywdy do wolności” czy autorka felietonów „Opowieści z przedsionka” w kwartalniku „Więź”. Dziś na łamach naszego portalu Tośka opisuje swoje doświadczenie z prawem kanonicznym i swoją „filozofię działania”.
„Dość już mam wszelkich «nie da się» i «to bez sensu». Zawsze można zrobić tyle… ile można zrobić” – deklaruje Tośka Szewczyk. Nic dziwnego, że właśnie została nominowana do Nagrody Znaku i Hestii im. ks. Józefa Tischnera za działalność na rzecz upodmiotowienia osób skrzywdzonych w Kościele. Szacunek!!!
Przeczytaj także: Rozliczalność. Doświadczenia z polskiego poligonu
