Doktor Edna Adan Ismail jest położną od dziesięcioleci walczącą z obrzezaniem kobiet w Afryce Wschodniej. To pierwsza Afrykanka otrzymująca Templetona.
Doktor Edna Adan Ismail, 86-letnia muzułmanka z Somalii, została laureatką Nagrody Templetona za rok 2023.
„Zakorzeniona w swojej wierze muzułmańskiej, otrzymuje tegoroczną nagrodę w uznaniu jej niezwykłych wysiłków na rzecz wykorzystania mocy nauki w celu potwierdzenia godności kobiet i pomocy im w fizycznym i duchowym rozkwicie” – napisano w uzasadnieniu. Wśród jej osiągnięć wymieniono założenie szpitala i uniwersytetu, które znacząco przyczyniły się do zmniejszenia śmiertelności okołoporodowej matek w Somalii.
Ismail „wykorzystała nauki swojej wiary, rodziny i edukacji naukowej, aby poprawić zdrowie i szanse niektórych najbardziej bezbronnych kobiet i dziewcząt na świecie” – oświadczyła Heather Templeton Dill, kierująca Fundacją Johna Templetona, która przyznaje tę nagrodę. Wykorzystując zajmowane stanowiska, tegoroczna laureatka przekonywała, że „obrzezanie kobiet jest sprzeczne z naukami islamu i głęboko szkodliwe dla kobiet”.
Nagrodzie Templetona towarzyszy czek na ponad 1,3 mln dolarów. Ismail postanowiła przekazać część tej kwoty amerykańskiej organizacji Friends of Edna Maternity Hospital, aby zakupiła nowe wyposażenie, zatrudniła personel i kształciła „nowe pokolenie pracowników służby zdrowia, których Afryka Wschodnia tak bardzo potrzebuje”.
Ismail urodziła się w 1937 roku w mieście Hargejsa. Wykształcona w Londynie, została pierwszą w swej ojczyźnie pielęgniarką-położną z wykształceniem medycznym. Również jako pierwsza Somalijka prowadziła samochód i została dyrektorką w ministerstwie zdrowia. Pracowała następnie w Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), m.in. jako jej przedstawicielka w Dżibuti.
Po powrocie do ojczyzny, na podarowanym przez władze terenie wysypiska śmieci, zbudowała szpital Edna Adan Maternity Hospital, otwarty w 2002 roku. Urodziło się tam już ponad 30 tys. dzieci. Fundusze na budowę i działalność szpitala zbierała na całym świecie po tym, jak artykuł na jej temat ukazał się w „New York Timesie”. W 2010 roku stworzyła Edna Adan University, który dotychczas wykształcił ponad 4 tys. studentów na lekarzy, pielęgniarki i w innych zawodach medycznych.
Zgodnie z wolą fundatora, amerykańskiego finansisty i filantropa Johna Templetona (1912-2008), nagroda jego imienia przewyższa wysokością Nagrody Nobla. Ufundował ją w 1972 roku i zgodnie z jego wolą jest ona przyznawana również po jego śmierci. Otrzymują ją osoby które „wniosły wyjątkowy wkład w potwierdzanie duchowego wymiaru życia poprzez badania, odkrycia lub działalność praktyczną”.
Laureatami Nagrody Templetona byli m.in. założyciel ekumenicznej Wspólnoty z Taizé brat Roger Schutz, anglikański arcybiskup Kapsztadu Desmond Tutu, Tenzin Gjaco (XIV dalajlama), amerykański kaznodzieja baptystyczny Billy Graham, niemiecki fizyk Carl Friedrich von Weizsäcker, benedyktyn i astrofizyk Stanley L. Jaki, założycielka ruchu Focolare Chara Lubich i rosyjski pisarz Aleksander Sołżenicyn.
W 2006 r. Nagrodę Templetona otrzymał Polak – ks. Michał Heller, profesor filozofii na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, współpracownik Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego, dzięki nagrodzie założył on Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych.
KAI, DJ
Przeczytaj też: Afryka istnieje dziś po to, by ją plądrować. Trzeba to zmienić
Przeczytaj także
Kwiat pustyni. Dirie Waries. Może tu link? Dobry.
Szkoda tylko, że czasem są włączane w inny biznes. Jak Whitney Houstone.
A może czasem dopiero takie działania otwierają oczy.
Na dyskryminację i patologię w innych kulturach.
To dobrze. Super.
My komentujący tutaj i spierający się o Kościół i jego kształt może czasem nie mamy pojęcia ile zabobonów gorszych niż nabożeństwo majowe niszczy ludzi na całym świecie.
Przestańmy się rozdrabniać.
Nabożeństwo majowe nie jest zabobonem. Ale egzorcyzmy wykonywane przez duchownych katolickich na psychicznie chorych osobach bezwzględnie tak. Dyskryminacji w innych kręgach kulturowych powinien się człowiek zawsze krytycznie przyglądać, nie zapominając jednakże o przekroczeniach i brudzie we własnym gnieździe. Nie poczuję się lepiej przez to, że gdzie indziej jest gorzej.