Monika Białkowska – tegoroczna laureatka Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. Jana Chrapka – jest doktorem teologii fundamentalnej, dziennikarką „Przewodnika Katolickiego”, autorką kanału „Reportaż z wycinków świata” na YouTubie i autorką wielu ważnych tekstów na Więź.pl.
W środę wieczorem w Domu Arcybiskupów Warszawskich została przyznana Nagroda Dziennikarska „Ślad” im. bp. Jana Chrapka. Odebrała ją Monika Białkowska. Otrzymała ona statuetkę przedstawiającą dwie stykające się dłonie autorstwa prof. Gustawa Zemły oraz 10 tys. zł.
Jury doceniło laureatkę za doskonały warsztat dziennikarski, kulturę słowa, spontaniczność oraz głos rozsądku w debacie publicznej, cechujący się troską o przyszłość Kościoła. Oprócz Białkowskiej do nagrody byli nominowani Sebastian Duda („Więź”) i Dariusz Karłowicz („Teologia Polityczna”).
– Zawsze, gdy Monika Białkowska wkłada swoimi tekstami kij w mrowisko, a czytelnicy w dyskusji domagają się głosu teologa, ona może powiedzieć: jestem teologiem – przedstawiał publicystkę Zbigniew Nosowski, redaktor naczelny kwartalnika „Więź”.
Odbierając nagrodę Białkowska odwołała się do Oriany Fallaci, która pisała o wartościach w zawodzie dziennikarza: „Bądź odważny, zwłaszcza moralnie i fizycznie. Bądź gotowy zaryzykować swoje życie, swój spokój, swoją reputację i swoje pieniądze, żeby powiedzieć to, co czujesz i w co wierzysz”. – Chciałabym bardzo mieć taką odwagę. To jest jakiś ideał dziennikarski, do którego dążę. A jeżeli kapituła uznała, że chociaż trochę się w tym ideale mieszczę, to serdecznie za to dziękuję – mówiła laureatka.
Ostatnio Białkowska publikowała na naszych łamach obszerne teksty o wątpliwej duszpastersko działalności ks. Dominika Chmielewskiego. „O ks. Dominiku Chmielewskim mówi coraz głośniej coraz więcej zaniepokojonych ludzi. Zwracają uwagę na mariologię maksymalistyczną, na seksualizację czy erotyzację postaci Maryi, na mesjanizm, antyintelektualizm, antynaukowość, na powtarzanie błędów monofizytyzmu, pelagianizmu i mariawityzmu, na podsycanie lęków, na obecny w nauczaniu syndrom ofiary, na neurotyzm i narcyzm, na stosowane (świadomie lub nie) techniki manipulacji. Lista uwag krytycznych jest bardzo długa i właściwie nie do zweryfikowania w całości” – pisze Białkowska w tekście „Szkoda życia na herezje. Ks. Dominik Chmielewski oraz jego wizja Boga, szatana i człowieka”.
W kolejnym analizuje dwanaście błędów ks. Dominika Chmielewskiego według polskich teologów.
Nagroda Dziennikarska „Ślad” im. bp. Jana Chrapka jest przyznawana od 2002 r. Laureatami jej dotychczasowych edycji byli kolejno: Ewa K. Czaczkowska, Grzegorz Polak, Stefan Wilkanowicz, ks. Jerzy Szymik, Marek Zając, Szymon Hołownia, ks. Marek Gancarczyk, ks. Kazimierz Sowa, Anna Gruszecka, Tomasz Królak, Jacek Moskwa, Krzysztof Ziemiec, ks. Jan Kaczkowski, Piotr Żyłka, Tomasz Rożek, Alina Petrowa-Wasilewicz, Brygida Grysiak, ks. Andrzej Draguła, Tomasz Krzyżak, Tomasz Terlikowski i Paulina Guzik.
Organizatorem gali jest Stowarzyszenie na rzecz Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. Jana Chrapka. Nagroda została wręczona już po raz dwudziesty.
JH
Przeczytaj także: Targi Wydawców Katolickich, nie antysemickich
Przeczytaj także
Ciesze sie bardzo
Już dwa lata temu byłem tego pewien. I mam na to dowód pisemny. Aczkolwiek jest to nadal nagroda w pewnym sensie za przyszłość. Za nadzieję po prostu. Gratuluję.
Nie wiem, jak przywołane jako próbka publikacji Autorki artykuły krytyczne wobec ks.Chmielewskiego “przyczyniają się w sposób wybitny do budowania kultury (…) porozumienia i dialogu;(…) budujących pomosty między ludźmi i środowiskami”.
Może dotykają prawdy, ale ludzi z pewnością nie zbliżają, co widać było po komentarzach. Są przykładem używania przez katolików otwartych metod zamkniętych znanych mi do tej pory z arsenału mniej dojrzałych tradycjonalistów, którzy do dogmatów przymierzają każdą nowość/inność w Kościele i zarzucają herezję każdemu, kto na milimetr odstaje od nich samych. Byłem tak wiele razy potraktowany i mam alergię na takie metody, które odnajduję w tych artyckułach Autorki. Bo biskup Chrapek to nie tylko wyznacznik pewnych treści, ale i pewnych form, a od McLuhana wiemy, że forma (sposób przekazu) może zaważyć na odbiorze treści. Mam nadzieję, że nagroda jest jednak zasłużona, gdyż bilans Chrapkowych treści i sposobów jest w przypadku Autorki bardziej dodatni, niż w przypadku jej konkurentów do nagrody.
Panie Piotrze, chyba jakiś awatar się podpisał Pańskim imieniem i nazwiskiem… “Do dogmatów przymierzają KAŻDĄ nowość/inność w Kościele i zarzucają herezję KAŻDEMU, kto na MILIMETR odstaje od nich samych”… Ja naprawdę chcę wierzyć, że tego nie mógł Pan sam napisać w pełni świadomie.
Panie Redaktorze, a ten artykuł p.Moniki Białkowskiej https://wiez.pl/2022/09/25/dwanascie-bledow-ks-dominik-chmielewski/ to czym jest jak nie rozliczaniem ks.Chmielewskiego z martwej litery teologii? Dla mnie to tak oczywiste, że wydaje mi się, że między nami powstało jakieś niezrozumienie – ja najpierw nie doprecyzowałem o co mi chodzi, a Pan “luzy” w moim wpisie odczytał w sposób inny niż moje intencje. Wiele razy mnie i bliskie mi osoby rozliczano takimi sposobami dowodząc, że jestem poza Kościołem – myślę, że środowisko Więzi samo było nieraz ofiarą takich metod, więc jestem bardzo ostrożny wobec ich używania nawet wobec katolików, których widzę dopiero ledwie na horyzoncie. O to mi chodziło. Pozdrawiam,
Tym bardziej nie rozumiem. Linkowany przez Pana artykuł jest publicystycznym omówieniem naukowych publikacji teologicznych z ostatnich dwóch lat. Z jakiej znowu martwej litery??? Poczynił Pan zbyt wiele przedzałożeń do wyrażenia swego poglądu.
Najserdeczniejsze gratulacje!