O tym, kto został tegorocznym laureatem, dowiemy się 5 października.
Zgłoszenia kandydatów do Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. Jana Chrapka napłynęły z kilkunastu redakcji. Kapituła nominowała trzy osoby. Są to:
1. Monika Białkowska, dziennikarka „Przewodnika Katolickiego”, autorka wideobloga „Reportaż z wycinków świata”.
Kapituła docenia jej „doskonały warsztat dziennikarski, kulturę słowa, spontaniczność oraz głos rozsądku w debacie publicznej cechujący się troską o przyszłość Kościoła w Polsce i na świecie”.
Chwali również program „Reportaż z wycinków świata” oraz książkę „Nawet jeśli umrę w drodze. Twarzą w twarz z uchodźcami”.
2. Sebastian Duda, publicysta i autor książek, redaktor kwartalnika „Więź” i portalu Więź.pl.
Kapituła nominuje go „za nową jakość publicystyki religijnej, która rodzi się w dialogu z niewiarą; za wnikliwe badanie współczesnej «pustki po Bogu» i szukanie nadziei Zmartwychwstania we współczesnej kulturze; za przenikliwą propozycję «nowego soboru trydenckiego» jako najgłębszej odpowiedzi na kryzys Kościoła”.
Doceniono też „jego gotowość do dialogu z przedstawicielami wszystkich stron sporów polskich ideowych oraz nową inicjatywę: podcast «Pomiędzy», w którym rozmawia z wierzącymi, niewierzącymi, «postwierzącymi», agnostykami i duchowymi poszukiwaczami”.
3. Dariusz Karłowicz, współzałożyciel i redaktor naczelny rocznika filozoficznego „Teologia Polityczna”. Prezes Fundacji Świętego Mikołaja. Współautor programu telewizyjnego „Trzeci Punkt Widzenia” (TVP Kultura). Autor książek.
Nominowany „za kulturę polemiki i wzór bycia chrześcijaninem w laicyzującym się świecie. Za prawdziwie chrześcijańską nadzieję mimo trudnych problemów, z którymi bez lęku mierzy się na rozmaitych areopagach, używając przy tym klarownych wywodów i przepięknej polszczyzny”.
Kapituła docenia, że Karłowicz „ukazuje dziedzictwo Jana Pawła II jako mapę drogową wśród konfliktów i zawirowań współczesności. Instytut Kultury Jana Pawła II na Papieskim Uniwersytecie im. św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) w Rzymie, którego jest inicjatorem i współtwórcą, jest tego najlepszym przykładem”.
Laureata Nagrody „Ślad” 2022 poznamy podczas uroczystej gali, która odbędzie się w środę 5 października 2022 r. w Domu Arcybiskupów Warszawskich.
Nagroda przyznawana jest od 2002 r. Laureatami jej dotychczasowych edycji byli kolejno: Ewa K. Czaczkowska, Grzegorz Polak, Stefan Wilkanowicz, ks. Jerzy Szymik, Marek Zając, Szymon Hołownia, ks. Marek Gancarczyk, ks. Kazimierz Sowa, Anna Gruszecka, Tomasz Królak, Jacek Moskwa, Krzysztof Ziemiec, ks. Jan Kaczkowski, Piotr Żyłka, Tomasz Rożek, Alina Petrowa-Wasilewicz, Brygida Grysiak, ks. Andrzej Draguła, Tomasz Krzyżak, Tomasz Terlikowski i Paulina Guzik.
Patronem nagrody jest bp Jan Chrapek (1948–2001), michalita, doktor teologii, duszpasterz i naukowiec w zakresie współczesnych mediów. Studiował w Lublinie i Louvain. W latach 1983–1986 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Powściągliwość i Praca”, w okresie 1986–1992 przełożony generalny zgromadzenia księży michalitów. Autor licznych publikacji z zakresu teologii pastoralnej, zwłaszcza środków społecznego przekazu, m.in. „Recepcja programów TV przez młodzież” i „Kościół a media”. Przez wiele lat wykładał na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1992 do 1994 r. biskup pomocniczy drohiczyński, w latach 1994–1999 biskup pomocniczy toruński. Od 1999 roku do swojej tragicznej śmierci w wypadku samochodowym – biskup radomski.
Organizacją gali zajmuje się Stowarzyszenie na rzecz Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. Jana Chrapka, powołane przez członków Kapituły.
Przeczytaj też: Potrzeba wierzących profesjonalistów
“Doceniono też „jego gotowość do dialogu z przedstawicielami wszystkich stron sporów polskich ideowych”.
Przepraszam, skłonności do dialogu z przedstawicielami konserwatywnych katolików, nawet nie tradycjonalistami (ale jak “wszystkich” to dlaczego pomijać tradycjonalistów?) to u p.red.Sebastiana Dudy nie zaobserwowałem. Więcej, wiele publikacji, np. te w dodatku historycznym Gazety Wyborczej antagonizują nawet centrowych katolików. Tak to widzę.
To, niestety, Panie Piotrze, kolejny przykład Pańskiej – wyrażę się najdelikatniej jak potrafię – skłonności do opierania swoich sądów na zgodności z własnymi przekonaniami o rzeczywistości, a nie z rzeczywistością jako taką. Sebastian Duda często bywa w audycjach TVP Kultura, A niedawno dyskutował sobie w najlepsze z Pawłem Lisickim, i to w takim okresie ekscesów “Do Rzeczy”, gdy nawet ja nie chciałbym mieć nic wspólnego z szefem tego pisma.
A jeśli chodzi o tradycjonalistów, to nasze dyskusja z nimi są dużo łatwiejsze niż z konserwatystami. Przynajmniej wiadomo, że tradycjonalistom chodzi o chrześcijaństwo – z konserwatystami różnie bywa…
Skąd Pan wie, że wiele publikacji p. Dudy w dodatku historycznym GW antagonizuje “nawet centrowych katolików”, skoro -jak rozumiem – ma się Pan za konserwatystę? Swoją drogą, to jakaś obsesja na punkcie GW, (czemu ją Pan tak namiętnie czyta , (włacznie z dodatkami tematycznymi), skoro uważa ją za wcielenie wszelkiego zła i manipulacji ?