Jaka odpowiedzialność biskupów w sprawie ks. Dymera

Abp Dzięga usiłował rozciągnąć parasol ochronny nad ks. Dymerem aż po Watykan – ujawnia Zbigniew Nosowski, autor cyklu reporterskiego „Przeczekamy i prosimy o przeczekanie”.

„Domaganie się odwołania i ukarania abp. Andrzeja Dzięgi oraz ukarania abp. Sławoja Leszka Głódzia to nie są oczekiwania wygórowane” – pisze Zbigniew Nosowski w piątym odcinku swojego cyklu „Przeczekamy i prosimy o przeczekanie”, który został dziś opublikowany w portalu Więź.pl.

Zgodnie z motu proprio „Come una madre amorevole” do usunięcia biskupa z urzędu wystarczy „poważny brak sumienności” w kwestii wykorzystywania seksualnego osób małoletnich – przypomina redaktor naczelny kwartalnika „Więź”. Jego zdaniem w przypadku hierarchów odpowiedzialnych za przebieg procesu kanonicznego ks. Dymera „poważny brak sumienności” to określenie najłagodniejsze z możliwych.

W oparciu o wielomiesięczną pracę Nosowski formułuje hipotezę o kościelnym mobbingu, jaki stosowano wobec osób pokrzywdzonych przez ks. Dymera. „W trwającym ponad ćwierć wieku postępowaniu kolejni metropolici szczecińscy oraz metropolita gdański – jako zwierzchnicy kościelnych struktur sądowych – zamienili wymierzanie sprawiedliwości w uporczywe i długotrwałe nękanie skrzywdzonego człowieka” – pisze autor w konkluzji bardzo obszernej analizy. Wskazuje zwłaszcza na doświadczenie franciszkanina Tarsycjusza Krasuckiego, który jako 17-latek był molestowany seksualnie przez Dymera, zeznawał w procesie kanonicznym w roku 2004, ale później aż do 2018 r. nic nie wiedział o jego przebiegu.

W odcinku zatytułowanym „Wyrok, którego miało nie być” redaktor naczelny „Więzi” opisuje, jak przez 12 lat obecny metropolita szczecińsko-kamieński roztaczał parasol ochronny nad ks. Dymerem. „Brak wyroku drugiej instancji pozwalał abp. Dziędze na dalsze traktowanie ks. Dymera jako formalnie niewinnego, a tym samym korzystanie pełną garścią z jego biznesowej obrotności” – pisze Nosowski, formułując hipotezę, że proces ks. Dymera „miał trwać w nieskończoność”.

Autor cyklu reporterskiego „Przeczekamy i prosimy o przeczekanie” ujawnia, że w 2017 r. abp Dzięga usiłował rozciągnąć parasol ochronny nad ks. Dymerem aż po Watykan. To na jego zaproszenie kard. Gerhard Ludwig Müller, ówczesny szef watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary, „miał być w Szczecinie gościem honorowym uroczystości organizowanej przez człowieka, który w jego kongregacji miał od 13 lat status oskarżonego. Kard. Müller miał – stojąc obok ks. Andrzeja Dymera – przewodniczyć modlitwom i święcić budynek wyremontowanego szpitala. To tak jakby prokurator generalny przyszedł na bankiet zorganizowany przez osobę oskarżaną o ciężkie przestępstwa finansowe” – pisze Nosowski. Kardynał w ostatniej chwili odwołał jednak swój przyjazd do Szczecina, choć był poprzedniego dnia w sąsiedniej diecezji. 

Redaktor „Więzi” podkreśla również, że „przez ponad 12 lat ks. Dymerowi i jego sojusznikom udawało się wyprowadzać w pole nawet największe polskie media. Dziennikarze najpierw ujawniali, oskarżali, oburzali się, ale w końcu milkli i rezygnowali”. Autor śledczego reportażu przypomina, że „przez wiele lat opinia publiczna była przekonana, iż w sprawie ks. Dymera realnie trwa postępowanie odwoławcze. Tymczasem przez ponad 9 lat proces kanoniczny drugiej instancji ani drgnął, nawet się formalnie nie rozpoczął” – za co osobiście odpowiada metropolita gdański, abp Sławoj Leszek Głódź, który bardzo długo nie realizował polecenia w tej sprawie z Watykanu.

Zapraszamy do zapoznania się z pełnym tekstem piątego odcinka cyklu Zbigniewa Nosowskiego, dostępnym także jako podcast.

Wszystkie odcinki:
Część pierwsza: „Kościelny rezerwat niedostępności”
Część druga: „Jak z pokrzywdzonego zrobić oskarżonego”
Część trzecia: „Jak prowincjał z arcybiskupem o molestowaniu rozmawiali”
Część czwarta: „Ćwierćprawda nie wyzwala”
Część piąta: „Wyrok, którego miało nie być”