Naczelny „Więzi” dostał nominację do Grand Press 2020 za cykl „Jak to się robiło w diecezji kaliskiej” opublikowany na Więź.pl. Zwycięzców poznamy 8 grudnia.
Grand Press to najważniejszy polski konkurs dziennikarski, organizowany przez magazyn „Press” i Fundację Grand Press. Nagrody przyznawane są od 1997 r.
W tym roku do finału konkursu jury nominowało 55 materiałów dziennikarskich w kategoriach: news, dziennikarstwo śledcze, publicystyka, reportaż (prasowy/internetowy, radiowy, telewizyjny/wideo), wywiad, dziennikarstwo specjalistyczne. Zgłoszono rekordową liczbę prac – 942.
Finałowe nominacje poznamy między 27 listopada a 2 grudnia. Natomiast do północy 1 grudnia redakcje prasowe, radiowe, telewizyjne i internetowe mogą przysyłać swoje zgłoszenia kandydatów na Dziennikarza Roku. Gala odbędzie się 8 grudnia.
Dziś redakcja „Press” ogłosiła finalistów w kategorii dziennikarstwo śledcze. Są to (w kolejności alfabetycznej):
- Cykl „Zdemaskowani”, „Respiratory od handlarza bronią”, „Lewe respiratory pod osłoną służb” – Wojciech Czuchnowski, Judyta Watoła, Jacek Brzuszkiewicz („Gazeta Wyborcza”)
- „Giełda kryptowalut i milionowa łapówka” – Michał Fuja, Patryk Szczepaniak („Superwizjer TVN”)
- Cykl „Bezużyteczne maseczki dla KGHM”, „Maseczki, które przyleciały antonowem z Chin, mają lewy certyfikat. Nie wiadomo, czy chronią”, „W antonowie przyleciały jednorazowe maseczki, za które pośrednik dostał 8 zł od sztuki. To spółka byłego oficera WSI”, „Nowe fakty operacji »Antonow«. To premier Morawiecki zlecił kupno masek, które okazały się bezużyteczne”, „Kłamstwo za miliony. Afera z maseczkami od KGHM coraz większa”, „To Agencja Wywiadu stała za kupnem milionów bezużytecznych maseczek przywiezionych antonowem” – Jacek Harłukowicz („Gazeta Wyborcza”)
- Cykl „Bez winy…”, „Bez winy – kolejne fakty” – Paweł Kaźmierczak („Alarm!” TVP 1)
- Cykl „Jak Wirtualna Polska promuje Ziobrę. »Łączy nas z Ministerstwem Sprawiedliwości wiele interesów«”, „Ujawniamy skalę promocji resortu Ziobry w Wirtualnej Polsce. Była ogromna” – Sebastian Klauziński (OKO.press)
- Cykl „Jak to się robiło w diecezji kaliskiej”, cz. I i II – Zbigniew Nosowski (Więź.pl)
- „Lekowy eksperyment i zgony pacjentów” – Jakub Stachowiak („Superwizjer TVN”), Łukasz Cieśla („Głos Wielkopolski”)
Zgłoszenia ocenia jury w składzie: Andrzej Andrysiak („Gazeta Radomszczańska”), Katarzyna Buszkowska („Press”), Roman Czejarek (Polskie Radio), Mariusz Janicki („Polityka”), Marcin Kowalczyk („Dziennik Łódzki”), Dominika Kozłowska („Znak”), Paweł Ławiński (Onet), Bianka Mikołajewska (OKO.press), Edward Miszczak (TVN), Andrzej Skworz („Press”), Radosław Sławiński (Polsat), Aleksandra Sobczak („Gazeta Wyborcza”), Tadeusz Sołtys (RMF FM), Marek Twaróg („Dziennik Zachodni”), Agnieszka Wiśniewska (Krytykapolityczna.pl).
Co ujawnia kaliskie śledztwo Nosowskiego
Z dwuczęściowego reporterskiego materiału z czerwca br. „Jak to się robiło w diecezji kaliskiej”, za który został nominowany Zbigniew Nosowski, dowiadujemy się, że:
- część 1.: przez 15 lat od ujawnienia przestępstwa diecezja kaliska nie rozpoczęła dochodzenia kanonicznego w sprawie duchownego prawomocnie skazanego za znęcanie się nad ośmiolatkami i molestowanie ich; artykuł dotyczy zaniedbań dwóch kolejnych biskupów kaliskich: Stanisława Napierały i Edwarda Janiaka – tego ostatniego opinia publiczna poznała w filmie Sekielskich „Zabawa w chowanego”
- część 2.: istnieje skarga na bp. Janiaka, którą w lutym 2018 r. do warszawskiej nuncjatury przekazał rektor kaliskiego seminarium duchownego; postawił biskupowi zarzuty tolerowania wśród księży wykorzystywania seksualnego osób małoletnich i aktywnego homoseksualizmu
„Bez opisywania mechanizmów, ujawniania faktów, demaskowania sprawców nie ma szans na rozwiązywanie pewnych spraw w Kościele” – mówił Nosowski w okładkowej rozmowie „Tygodnika Powszechnego” po publikacji obu tekstów. „Moje dziennikarstwo śledcze, zrodzone z poczucia bezradności jako krzyk rozpaczy, stało się jednak dla mnie i dla innych źródłem nadziei” – dodawał naczelny „Więzi”.
Ks. Adam Boniecki: Zbigniew Nosowski ze spokojem podejmuje najbardziej drażliwe sprawy Kościoła
Ze swoim kaliskim cyklem Nosowski wszedł do finałowej trójki Nagrody Radia Zet im. Andrzeja Woyciechowskiego. Konkurs wygrali dwa dni temu Judyta Watoła i Wojciech Czuchnowski z „Gazety Wyborczej”, teraz także nominowani.
Jak mówił wtedy w laudacji ks. Adam Boniecki, Nosowski to „człowiek Kościoła, który ze spokojem podejmuje jego najbardziej drażliwe sprawy. Nie ma innych motywów osobistych niż pragnienie, by Kościół naprawdę był znakiem piękności wiary. I pokazuje, że Kościół to nie instytucja księżowska. On, człowiek świecki, wchodzi na tereny, na które my, duchowni, z naszą klerykalną mentalnością często nie potrafimy się poruszać, popełniając niezliczone błędy”.
– Naczelny „Więzi” staje się autorytetem, wzorem dziennikarstwa odważnego, które nie bacząc na to komu i na ile może się narazić, zdobywa uznanie tych, którzy z trudem wielkim mogą go zaakceptować. Dla dziennikarzy, dla katolickich szczególnie, Nosowski staje się stopniowo coraz bardziej mistrzem i wzorem – podkreślił ks. Boniecki.
Nosowski jest redaktorem „Więzi” od 1989 r., a redaktorem naczelnym od 2001 r. Napisał książki „Parami do nieba. Małżeńska droga świętości”, „Szare a piękne. Rekolekcje o codzienności”, „Polski rachunek sumienia z Jana Pawła II”, „Krytyczna wierność. Jakiego katolicyzmu Polacy potrzebują”. Jest współautorem książki i cyklu telewizyjnego „Dzieci Soboru zadają pytania”. W latach 2001 i 2005 był świeckim audytorem Synodu Biskupów w Watykanie; w latach 2002-2008 – konsultorem Papieskiej Rady ds. Świeckich.
Obecnie naczelny „Więzi” jest także chrześcijańskim współprzewodniczącym Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, dyrektorem programowym Laboratorium „Więzi” oraz współtwórcą i rzecznikiem prasowym Inicjatywy „Zranieni w Kościele” (telefon zaufania i katolickie środowisko wsparcia dla osób dotkniętych przemocą seksualną w Kościele).
W ubiegłym roku Nosowski otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego „w uznaniu rozlicznych zasług dla wolnego dziennikarstwa w Polsce, dla budowy społeczeństwa obywatelskiego, dla dialogu polsko-żydowskiego i ekumenicznego, a także za obronę prawdy w dyskursie publicznym oraz działania na rzecz innego”.
Na Więź.pl ukazuje się obecnie nowe śledztwo dziennikarskie w odcinkach Nosowskiego – „Przeczekamy i prosimy o przeczekanie”, także w formie podcastu.
JH, DJ
