Piotr Wierzbicki

Ur. 1935, pisarz, eseista, publicysta, felietonista. Absolwent polonistyki UW, przez dziesięć lat nauczyciel polskiego w jednej z warszawskich szkół podstawowych. Publikował we „Współczesności”, „Literaturze” (1972-1977) i „Tygodniku Powszechnym” (1977-1989) oraz w czasopismach drugiego obiegu: „Zapisie”, „Głosie”, „Biuletynie Informacyjnym KOR”. W stanie wojennym internowany. W latach 1993-2005 redaktor naczelny „Gazety Polskiej”. Dorobek książkowy Piotra Wierzbickiego obejmuje dzieła prozatorskie, a na polu eseistyki i publicystyki skupia się wokół trzech jego różnych, wyraźnie sprecyzowanych zainteresowań: spraw polskich, kwestii metafizycznych i muzyki.Autor m.in. książek: „Entuzjasta w szkole”, „Cyrk”, „Lilianik”, „Myśli staroświeckiego Polaka”, „Struktura kłamstwa”, „Boski umysł”, „Upiorki”, „Traktat o gnidach i cd.”, „Cholerna niepodległość”, „Zapis świata – traktat metafizyczny”, „Życie z muzyką”, „Muzykalny kosmos” (felietony drukowane w „Gazecie Wyborczej”), „Boski Bach”, „Nieboski Chopin”.