Czy metoda zapłodnienia in vitro naprawdę jest tym samym co eksterminacja milionów niewinnych osób z powodu ich pochodzenia? Na jakiej podstawie dokonuje Ksiądz Biskup tego porównania?
Publikujemy pełną treść listu otwartego, jaki został opublikowany przez Kongres Katoliczek i Katolików w odpowiedzi na wypowiedź biskupa Wiesława Szlachetki z 31 sierpnia 2024 r.
Szanowny Księże Biskupie,
Z ogromnym zdumieniem i smutkiem, a także, nie wahamy się tego powiedzieć, z oburzeniem przyjęliśmy słowa wypowiedziane przez Księdza Biskupa w homilii w trakcie mszy św. w Katedrze Oliwskiej na rozpoczęcie konferencji dla kobiet pt. „Archipelag serca, czyli o poczuciu własnej wartości” w dniu 31 sierpnia i powtórzone podczas homilii w czasie uroczystości ku czci pomordowanych Obrońców Poczty Gdańskiej w dniu 1 września bieżącego roku.
W obu wystąpieniach użył Ksiądz Biskup retoryki, która jest niedopuszczalna zarówno w przekazie homiletycznym, jak i w zwykłej wypowiedzi nie tylko osoby, która została powołana do pełnienia funkcji biskupa, ale także zwykłego chrześcijanina. To, co określił Ksiądz Biskup mianem „ideologii gender”, zostało przez Księdza Biskupa zrównane z narodowym socjalizmem i komunizmem.
Powiedział Ksiądz Biskup: „Tak jak narodowy socjalizm pod pretekstem troski o czystość rasy zbudował fabryki śmierci, a komunizm pod pretekstem równości społecznej zniweczył ludzką godność, tak ideologia gender, która również zaczyna się na pozór niewinnie, jak grzech pierworodny, wygeneruje ogrom zła, które trzeba będzie długo sprzątać” (31.08.2024).
Ponadto uznał Ksiądz Biskup za stosowne określić mianem neomarksizmu m.in. procedurę zapłodnienia pozaustrojowego in vitro. Powiedział Ksiądz Biskup: „Dzisiaj serca ludzkie kolonizuje nowa ideologia, którą najogólniej można nazwać neomarksizmem. To współczesna odmiana marksizmu, z którego wcześniej wyrósł komunizm. […] Ideologia neomarksistowska występuje pod nową flagą i nowymi symbolami, charakteryzuje się tym, że szczęście ludzkości upatruje w nowych, wymyślanych prawach, np.: […] w prawie pozyskiwania życia kosztem życia innych (na tym polega procedura in vitro, w wyniku której, aby mógł narodzić się jeden człowiek, to dziesięciu musi życie stracić; to są dane medyczne); tym nowym ideologicznym prawem jest nazywanie związków dwóch panów czy pań małżeństwem i przyznawanie im prawa do adopcji dzieci, tym samym pozbawiając te dzieci ich praw; tym nowym ideologicznym prawem jest promowanie zmiany płci już u kilkunastoletnich dzieci, tak jak to dzieje się już w Hiszpanii i wywołuje psychiczny zamęt; a także tym zideologizowanym prawem jest rozszerzanie możliwości stosowania eutanazji – czyli zadawania śmierci ludziom starym i chorym, gdyż przeszkadzają w szczęściu młodym pokoleniom uformowanym według egoistycznych projektów” (1.09.2024).
W dalszej części przytoczonej wypowiedzi posłużył się Ksiądz Biskup daleko idącymi ogólnikami i uproszczeniami, które zniekształcają faktyczny obraz związków par jednopłciowych, prawnie dopuszczonej korekty płci oraz stosowania eutanazji. Każdy z tych aspektów ludzkiego życia jest daleko bardziej złożony i wymaga dogłębnej wiedzy, odpowiedniego zrozumienia oraz wielkiej precyzji i ostrożności w publicznym wypowiadaniu się na jego temat, zwłaszcza gdy czyni to osoba, która ze względu na pełniony urząd i posiadany stopień doktora nauk teologicznych ma szczególny wpływ na kształtowanie postaw wiernych.
O tym, że przywołane kwestie nie są tak jednoznaczne, jak się to Księdzu Biskupowi wydaje, i wciąż są badane i rozpatrywane przez wyznaczone do tego gremia kościelne, świadczą choćby działalność i publikacje Papieskiej Akademii Życia i najnowszy fakt powołania przez papieża Franciszka w jej skład nowych członków, których spojrzenie na sprawy aborcji, eutanazji, zapłodnienia in vitro i gender odbiega od dotychczasowego rozumienia tych zagadnień.
Oburzenie, które wyrażamy wobec przywołanych wypowiedzi Księdza Biskupa, wynika z głębokiego przekonania, że są one biegunowo odległe od treści Ewangelii
Jednak najbardziej uderzające i budzące nasz sprzeciw wobec wypowiedzi Księdza Biskupa jest zrównanie gender oraz procedury zapłodnienia in vitro z nazimem i komunizmem. Czy naprawdę uważa Ksiądz Biskup, że można zestawiać ze sobą te stanowiska, w dodatku czyniąc między nimi znak równości? Czy „zespół zachowań, norm i wartości przypisanych przez kulturę do każdej z płci; sumę cech osobowości, stereotypów i ról płciowych, rozumianych w danym społeczeństwie jako kobiece lub męskie, przyjmowanych przez kobiety i mężczyzn w zakresie danej kultury w drodze socjalizacji, niewynikających bezpośrednio z biologicznych różnic w budowie ciała między płciami, czyli dymorfizmu płciowego”, bo tak brzmi w skrócie definicja „gender”, można porównać z programami masowego ludobójstwa, opracowanymi i wdrożonymi na ogromną skalę przez dwa totalitarne systemy XX wieku?
Czy metoda zapłodnienia in vitro to to samo co eksterminacja milionów niewinnych osób z powodu ich pochodzenia, przynależności narodowej, niepełnosprawności czy poglądów politycznych? Na jakiej podstawie dokonuje Ksiądz Biskup tych porównań i jak mają czuć się wobec nich na przykład osoby, które poczęły się na drodze zapłodnienia pozaustrojowego?
Oburzenie, które wyrażamy wobec przywołanych wypowiedzi Księdza Biskupa, wynika z głębokiego przekonania, że są one zarówno w treści, jak i w sposobie ich wygłoszenia, biegunowo odległe od treści Ewangelii, niezgodne z nauczaniem Kościoła, pozbawione ludzkiej wrażliwości i sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem oraz wynikają z braku odpowiedniej wiedzy. W dodatku zostały wygłoszone podczas homilii w czasie liturgii Mszy świętej, która jest szczególnie doniosłym momentem w przeżywaniu relacji człowieka z Bogiem. To sprawia, że tym mocniej wprowadzają one wiernych w błąd i mogą pogłębiać podziały społeczno-kulturowe, generować wzajemną niechęć, a nawet wrogość.
Mając to wszystko na uwadze, zwracamy się do Księdza Biskupa z oczekiwaniem, że przemyśli Ksiądz Biskup swoje głęboko niefortunne i krzywdzące wypowiedzi oraz publicznie przeprosi osoby, których one dotknęły. Nie chodzi jednak o przeprosiny w stylu „jeśli ktoś poczuł się urażony…”. Liczymy na to, że autentycznie uzna Ksiądz Biskup błędność i szkodliwość wygłoszonych słów, a w konsekwencji wycofa się z nich i zaniecha dalszego ich powtarzania. Errare humanum est, sed in errare perseverare diabolicum.
Fundacja Wiara i Tęcza
Fundacja Zielone Światło, Wrocław
Kongres Katoliczek i Katolików
Wydawnictwo i Miesięcznik „Znak”
Alicja Baranowska
Bartosz Bartosik („Więź”)
Bogdan Białek
o. Maciej Biskup OP
Andrzej Bisok
Zdzisław Bolanowski
Barbara Braun
Juliusz Braun
Konrad Brywczyński
Mateusz Burzyk („Znak”)
ks. Maciej Cyran
dr hab. Małgorzata Czerwińska, prof. UZ
Joanna Dąbrowska
Monika Długaszek
Marta Domagalska
Izabela Falkowska
Wojciech Falkowski
Małgorzata Frankiewicz
Marta Froissart-Ingielewicz
Cezary Gawryś
Anna Górska
o. Paweł Gużyński OP
ks. Roman Jagiełło
ks. Dariusz Kaczor
Olga Kalinowska
Rita Kałasznikowa
Rafał Lucjan Karolak
Ewa Kiedio („Więź”)
Andrzej Klawikowski
Jadwiga Koprowska
Katarzyna Kowalska NDS
Dominika Kozłowska (prezeska zarządu Społecznego Instytutu Wydawniczego „Znak”)
Anna Krause
Tomasz Krause
Joanna Krupiarz
Dariusz Kubaszewski
dr hab. prof. UAM Agnieszka Kwiatkowska
Elżbieta Laskowska
Tomasz Laskowski
Jarosław Leśko
Lidia Leśniak
Sebastian Lindner
Antonina Lorek
Witold Matejuk
Jerzy Mazierski
Szymon Mazur
Marta Miterka
Wojciech Mittelstaedt SVD
Tomasz Nadolny
Bogna Neumann
Anna Niżegorodcew
Agnieszka Ewa Nowak
Marta Nowicka
Hanna Nurczyńska
Anna Parchimowicz
Uschi Pawlik
Andrzej Perzyński
Anna Pociejewska
Katarzyna Polańska
Janusz Poniewierski („Znak”)
Joanna Ptasiewicz
s. Barbara Radzimińska SEMD
Jan Rey
Anna Rychert
Marta Saratowicz
Konrad Schneider
Mariusz Siwierski
Ewa Sokołowska
ks. Andrzej Stefański
Anna Strzałkowska
Anna Suwaj
dk. Dominik Szczepański
Zenona Szczepkowska-Miotke
Maja Szwedzińska
Natalia Świderska
ks. Adam Świeżyński
Maria Trzcińska
Jan Urban
Weronika Uziak, Gdańszczanka
Anna Wilczyńska
Henryk Woźniakowski („Znak”)
Teresa Zańko
ks. Jacek Zdrojewski
Justyna Zorn
Przeczytaj też: In vitro – nauczanie do przemyślenia