Zamiast myśleć, że musisz być doskonały, zaakceptuj to, że jesteś człowiekiem i masz prawo do błędów. Zamiast porównywać się do innych, doceniaj swoje talenty i umiejętności.
Fragment książki „Oswoić samotność. Od poczucia pustki do akceptacji i bliskości”, która ukazała się właśnie nakładem Wydawnictwa Znak
Jeśli zapytam cię, na ile się akceptujesz – co pomyślisz w pierwszej chwili? Odpowiedź na to pytanie ma ogromne znaczenie dla twojego samopoczucia i skuteczności. Zacznijmy jednak od ustalenia, czym właściwie jest akceptacja siebie.
W dużym skrócie samoakceptacja to umiejętność przyjmowania siebie takim, jakim się jest, z całym zestawem mocnych i słabych stron, historią sukcesów, ale też błędów i niepowodzeń. To fundament zdrowego poczucia wartości, umożliwiający budowanie pozytywnych relacji, podejmowanie wyzwań i czerpanie satysfakcji z życia. Samoakceptacja pozwala na łagodniejsze podejście do siebie, zwiększa odporność na stres i sprzyja ogólnemu dobrostanowi psychicznemu.
Akceptacja siebie nie oznacza samozachwytu ani stwierdzenia, że wszystko, co robisz, jest doskonałe i nic nie wymaga poprawy. Możesz dostrzegać obszary, które są dla ciebie niezadowalające, i wkładać dużo wysiłku w ich zmianę, ale mimo wszystko lubić siebie w danym momencie życia. Samoakceptacja oznacza również, że potrafisz rozróżnić, co możesz kontrolować i nad czym pracować, a co po prostu jest takie, jakie jest.
Brak samoakceptacji sprawia, że skupiasz się na niedociągnięciach, zamiast doceniać osiągnięcia, co z czasem podkopuje twoją pewność siebie i poczucie sprawczości. Trudno działać skutecznie, gdy ignoruje się własne sukcesy i widzi w sobie same wady. W rezultacie nie rozwijasz zdrowego poczucia własnej wartości, lecz coraz bardziej oddalasz się od akceptowania siebie.
Aby przełamać ten cykl, warto zaktualizować pewne przekonania. Zamiast myśleć, że musisz być doskonały, zaakceptuj to, że jesteś człowiekiem i masz prawo do błędów. Zamiast widzieć porażki jako świadectwo braku kompetencji i dowód na to, że nie zasługujesz na miłość, potraktuj je jako cenną lekcję i krok w kierunku rozwoju. Zamiast porównywać się do innych i dążyć do nierealistycznych standardów, skup się na własnym postępie i doceniaj swoje wyjątkowe talenty i umiejętności.
Warto zaznaczyć tu jeszcze jedno błędne przekonanie: „Jeżeli będę dla siebie życzliwy i wyrozumiały, to przestanę się starać”. Nie przestaniesz się starać, ale z pewnością nie będziesz na siebie nakładał presji, dzięki czemu mniejszym wysiłkiem osiągniesz więcej. Choćby dlatego, że nie zmarnujesz energii na wracanie do dobrego samopoczucia po tym, gdy kolejny raz uznałeś, że jesteś beznadziejny. Skupisz się na regeneracji i ustaleniu, co dalej.
Samoakceptacja jest kluczem do budowania zdrowych relacji – zarówno z samym sobą, jak i z innymi. Kiedy akceptujesz siebie, prościej jest o autentyczne więzi i satysfakcjonujące życie towarzyskie, co ostatecznie prowadzi do lepszego życia. Łatwiej jest też zrozumieć, że inni cię lubią i chcą spędzać z tobą czas.
Skąd bierze się akceptacja siebie i co na nią wpływa? Problemy z nią wynikają z różnych źródeł – często mają korzenie w dzieciństwie, w relacjach rodzinnych i rówieśniczych. Krytyczne otoczenie, brak docenienia i przekonanie, że niewiele możemy osiągnąć, wpływają na niskie poczucie własnej wartości.
Warto pamiętać o wpływie modeli kulturowych i promowaniu niemożliwych do osiągnięcia ideałów. Porównywanie się do tych wzorców prowadzi do poczucia niedoskonałości i obniżenia samooceny.
Ważne są bieżące wydarzenia i relacje, które wpływają na twoje poczucie wartości. Trauma, zdrada czy odrzucenie podważą pewność siebie i zdolność do samoakceptacji.
Samotność i brak poczucia własnej wartości wzajemnie na siebie wpływają. Osoby, które nie akceptują siebie, mają trudności z budowaniem relacji, błędnie sądzą, że nie są ich warte, co prowadzi do jeszcze większego poczucia osamotnienia. I co wtedy? Jeszcze większe osamotnienie zmniejsza zdolność zrozumienia siebie. I tak tworzy się kolejne błędne koło. [..]
Polubić czas ze sobą i zadbać o siebie
To pewien paradoks, ale istotnym elementem budowania samoakceptacji, która ułatwi tworzenie wartościowych więzi, jest… polubienie spędzania czasu z samym sobą.
Samotność nie musi oznaczać osamotnienia. Może być cenną okazją do nawiązania głębszej relacji z sobą. Polubienie spędzania czasu samotnie i dbanie o siebie pozwoli ci odkryć, kim jesteś, co lubisz i czego pragniesz w życiu. To proces, który początkowo może być wyzwaniem, ale z czasem przynosi ogromne korzyści dla twojego samopoczucia, pewności siebie i poczucia niezależności.
Katarzyna Jabłońska rozmawia z Ewą Woydyłło
Jest to też dobry moment na podjęcie się kilku eksperymentów, dzięki którym przekonasz się, że jesteś w stanie dobrze funkcjonować samemu. Na przykład spróbuj pójść sam do kina albo kawiarni, ale zrób to dlatego, że tak decydujesz, chcesz zrobić eksperyment, a nie dlatego, że nie widzisz innej opcji.
Nie zapominaj, że każdy ma swoje tempo i sposób na to, by nauczyć się cieszyć własnym towarzystwem. Nie ma jednej uniwersalnej recepty na to, jak polubić samotność.
Kluczem jest odkrywanie małych przyjemności, które sprawiają, że czujesz się dobrze sam ze sobą. Może to być spacer, filiżanka ulubionej herbaty, godzina spędzona na czytaniu książki czy też chwila na medytację. Ważne jest, abyś znalazł własne sposoby na to, by cieszyć się czasem spędzonym w pojedynkę.
Pamiętaj, że dbanie o siebie to nie egoizm, lecz konieczność. Troszcząc się o swoje potrzeby, stajesz się bardziej zadowolony z życia i pewny siebie. Polubienie spędzania czasu ze sobą to proces, który wymaga czasu i zaangażowania, ale przynosi wiele korzyści dla twojego zdrowia psychicznego i emocjonalnego. Samoakceptacja i pewność siebie zbudowane na solidnym fundamencie troski o siebie są trwałe i autentyczne, pozwalając ci cieszyć się życiem i relacjami z innymi ludźmi.
Dlatego, niezależnie od tego, gdzie jesteś na swojej drodze do samoakceptacji, pamiętaj, że jesteś wart miłości i szacunku – zarówno od innych, jak i od samego siebie. Ciesz się swoim towarzystwem, dbaj o siebie i bądź dla siebie najlepszym przyjacielem. Wiem, że może to być dla ciebie trudne i wymaga czasu, ale bez pośpiechu, skup się na małych postępach.
Przeczytaj też: Spróbuj zatrzymać lato, spróbuj zatrzymać życie
