Droga Synodalna dąży do zmian strukturalnych i instytucjonalnych, nie lekceważąc pierwszeństwa osobistego nawrócenia. Skoro jednak zdiagnozowano, że problem Kościoła ma (również) charakter systemowy, to nic dziwnego, że potrzebne są systemowe, strukturalne reformy.
Wiosną 2023 r. formalnie zakończyły się obrady Drogi Synodalnej w Niemczech. Wprowadzenie do dokumentów końcowych precyzuje: zakończył się pierwszy etap roboczy, ale nie sama inicjatywa. Już teraz trzeba jednak pytać, czym ona była i co wniosła w życie Kościoła. Czy była niezależną „drogą niemiecką”, czy też wpisuje się w ogólnokościelny proces synodalny?
Długo zapewne będziemy formułować odpowiedzi na te pytania. W Polsce zasadniczo otrzymywaliśmy krytyczne komentarze na jej temat i niewiele informacji. Ten stan rzeczy nie ułatwia wyrobienia sobie własnej opinii. Dlatego spróbuję tu przedstawić genezę Drogi Synodalnej, organizację i przebieg zgromadzeń, zarysować treści głównych dokumentów, zwracając uwagę na ich akcenty teologiczne, wreszcie zaproponować pewną ocenę i podjąć dyskusję.
Odpowiedź na głęboki wstrząs
Początki Drogi Synodalnej leżą w zmaganiach z kryzysem wywołanym skandalem wykorzystywania seksualnego w Kościele katolickim. Na wzbierającą latami falę informacji o nadużyciach Konferencja Episkopatu Niemiec (DBK) zareagowała między innymi ogłoszeniem 28 sierpnia 2013 r. konkursu na przeprowadzenie obszernych badań na temat przestępstw seksualnych wobec osób niepełnoletnich popełnionych przez księży, diakonów i zakonników. W marcu 2014 r. wybrano wykonawców projektu: naukowców z ośrodków w Mannheim (das Zentralinstitut für Seelische Gesundheit), Heidelbergu (das Kriminologische Institut der Universität Heidelberg, das Institut für Gerontologie der Universität Heidelberg), Giessen (der Lehrstuhl für Kriminologie der Universität Gießen).
Rezultaty kilkuletnich prac przedstawiono w postaci obszernego studium na posiedzeniu episkopatu w Fuldzie 25 września 2018 r. Od nazw miast-siedzib wspomnianych instytutów przyjęto w skrócie określenie „studium MHG”. Tekst jest dostępny na stronach serwisu internetowego Konferencji Episkopatu Niemiec1. Lektura dokumentu przyniosła głęboki wstrząs. Jednym z bolesnych wniosków było stwierdzenie istnienia systemowych problemów w organizacji Kościoła, które utrudniają wykrywanie przypadków przemocy seksualnej i ujawnianie osób je popełniających, a także ułatwiają ukrywanie sprawców przez przełożonych.
Wykup prenumeratę „Więzi”
i czytaj bez ograniczeń
Pakiet Druk+Cyfra
-
- 4 drukowane numery kwartalnika „Więź”
z bezpłatną dostawą w Polsce - 4 numery „Więzi” w formatach epub, mobi, pdf (do pobrania w trakcie trwania prenumeraty)
- Pełny dostęp online do artykułów kwartalnika i treści portalu Więź.pl na 365 dni (od momentu zakupu)
- 4 drukowane numery kwartalnika „Więź”
Wesprzyj dodatkowo „Więź” – wybierz prenumeratę sponsorską.
Jeśli mieszkasz za granicą Polski, napisz do nas: prenumerata@wiez.pl.
Pakiet cyfrowy
- Pełny dostęp online do artykułów kwartalnika i treści portalu Więź.pl (od momentu zakupu) przez 90 lub 365 dni
- Kwartalnik „Więź” w formatach epub, mobi, pdf przez kwartał lub rok (do pobrania
w trakcie trwania prenumeraty)
Wesprzyj dodatkowo „Więź” – wybierz prenumeratę sponsorską.
Tekst ukazał się w kwartalniku „Więź” zima 2023
