#Free Narges. Iran przeciwko Noblistce

Narges Mohammadi, tegoroczna laureatka Pokojowej Nagrody Nobla, jest jedną z najważniejszych, ale i najtragiczniejszych twarzy walki o prawa człowieka w Iranie. Jej zwolnienie z więzienia uznane zostałoby obecnie przez władze Republiki za wyraz słabości wobec Europy i Stanów Zjednoczonych.

Podobno byli tam kobieta i mężczyzna. Powiedzieli Narges, żeby z nimi poszła, ale Narges poprosiła ich o okazanie identyfikatorów, czego odmówili. Nękali ją przez pół godziny, aż do południa, wtedy z nimi poszła. Zrobiła to dlatego, że funkcjonariusze chcieli wkroczyć do domu, a ona zgodziła się z nimi pójść, bo nie chciała przestraszyć dzieci. O siedemnastej rodzice Narges poszli do Biura Wywiadu w Zandżanie, gdzie urzędnicy powiedzieli im, że została przewieziona do Teheranu. Od tego momentu nie mamy o niej żadnych wiadomości, za wyjątkiem tego, czego dowiedzieliśmy się od rodzin osadzonych¹.

Tak dziennikarz i działacz Taghi Rahmani na gorąco opisywał aresztowanie swojej żony, Narges Mohammadi. Był 22 kwietnia 2012 r. (podawane w mediach daty aresztowania różnią się między sobą), a Rahmani sam dopiero od niedawna – jako najczęściej aresztowany dziennikarz w Iranie² – cieszył się wolnością.

Skalę tej tragicznej statystyki wyznaczać może już sam jego biogram dostępny na perskojęzycznej podstronie Wikipedii, gdzie znaleźć możemy oddzielną sekcję „Więzienia”. Do czasu swojej emigracji sześćdziesięcioczteroletni dziś Rahmani spędził w nich łącznie aż czternaście lat.

Zarzuty postawione Narges Mohammadi ostateczny kształt przybrały dopiero w październiku tego samego roku. Jako szefowa komitetu do spraw kobiet i bezpośrednia zastępczyni Szirin Ebadi, laureatki Pokojowej Nagrody Nobla i współzałożycielki irańskiego Centrum Obrońców Praw Człowieka, skazana została między innymi na mocy artykułu 610 Kodeksu karnego – udział w konspiracji i przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu wewnętrznemu i międzynarodowemu państwa. Choć dla Mohammadi to również nie był pierwszy wyrok skazujący, ten miał zmienić jej życie już na zawsze. Pozostająca dotychczas w cieniu sławnego męża działaczka społeczno-polityczna, dziennikarka, fizyczka i przyszła noblistka wkrótce stała się jedną z najważniejszych, ale i najtragiczniejszych twarzy walki o prawa człowieka w Iranie.

Wykup prenumeratę „Więzi”
i czytaj bez ograniczeń

Pakiet Druk+Cyfra

• • 4 drukowane numery kwartalnika „Więź”
    z bezpłatną dostawą w Polsce
  • 4 numery „Więzi” w formatach epub, mobi, pdf (do pobrania w trakcie trwania prenumeraty)
  • Pełny dostęp online do artykułów kwartalnika i treści portalu Więź.pl na 365 dni (od momentu zakupu)

Wesprzyj dodatkowo „Więź” – wybierz prenumeratę sponsorską.

Jeśli mieszkasz za granicą Polski, napisz do nas: prenumerata@wiez.pl.

Wybierz wariant

Pakiet cyfrowy

• Pełny dostęp online do artykułów kwartalnika i treści portalu Więź.pl (od momentu zakupu) przez 90 lub 365 dni
• Kwartalnik „Więź” w formatach epub, mobi, pdf przez kwartał lub rok (do pobrania
  w trakcie trwania prenumeraty)

Wesprzyj dodatkowo „Więź” – wybierz prenumeratę sponsorską.

Wybierz wariant

Tekst ukazał się w kwartalniku „Więź” zima 2023