Noc nie tyle napiera na mnie z zewnątrz, ile raczej korzysta z przyczółków w moim ego. Doświadczam mrocznych instynktów, noszę w duszy nieoświetlone zakamarki.
Noc się posunęła, a przybliżył się dzień… (Rz 13,12)
Wierzyć Jezusowi to orientować swoje życie na Niego jako „gwiazdę poranną” wiecznego dnia (por. 2 P 1,19): „A będzie jedyny dzień, znany Panu – ani to dzień ani noc, ale wieczorną porą będzie światło” (Za 14,7).
Zmartwychwstanie Jezusa to subtelny przedświt transformacji wszechrzeczy, końca świata mroku. Jednak na razie niełatwo wierzyć, że Światło odniosło triumf. „Teraz jeszcze nie widzimy, żeby wszystko było Mu poddane” (Hbr 2,8).
Co gorsza, nie widzimy też pełnego poddania Mu w sobie samych. Noc nie tylko – a nawet nie tyle – napiera na mnie z zewnątrz, ile raczej korzysta z przyczółków w moim ego. Doświadczam mrocznych instynktów, noszę w duszy nieoświetlone zakamarki i bywam skłonny do ciemnych spraw. Ja, który wyznaję, że Jezus jest Panem i w głębi jaźni ufam, że Ojciec Go podniósł spomiędzy zmarłych (por. Rz 10,9)… Spełniam warunki wybawienia, a jednak mam w sobie okruchy nocy.
Czy pomoże mi w tej sytuacji „zbroja światła”, o której pisze apostoł? Czy mam włożyć jakiś pancerz poprawności, zewnętrzną osłonę na „ciało śmierci” (Rz 7,24) – człowieczeństwo zainfekowane mrokiem?
Dalsze słowa listu wyjaśniają, w czym rzecz: „spowijcie się w Pana Jezusa Chrystusa” (Rz 13,14). Chodzi o wejście w Niego, zatopienie w Jego tożsamości, otulenie Jego charakterem. Tak, Chrystus jest Światłem, które otula nas sobą i przenika w głąb, do centrum osoby. Zbroja światła okazuje się „szatą wybawienia”, miękką opończą miłosierdzia, podarowanym grzesznikowi „płaszczem prawości” (por. Iz 61,10).
„Świetlista noc wiary” to cykl codziennych adwentowych rozważań Marka Kity. Nawiązują one do biblijnych czytań mszalnych z danego dnia lub do innych adwentowych modlitw liturgicznych Kościoła rzymskokatolickiego. Cytaty biblijne przytaczane są częściowo we własnym tłumaczeniu autora, częściowo zaś za Biblią Tysiąclecia i Przekładem Ekumenicznym Nowego Testamentu.
Przeczytaj też: Noc jest adwentem dnia. Świetlista noc wiary (1)
