Prezentujemy zdjęcia zmarłego w 1945 r. wybitnego fotografa.
Henryk Poddębski, ur. 1890, zm. 1945
- krajoznawca, członek PTK, wybitny fotograf;
- absolwent Szkoły Handlowej Warszawskiego Zgromadzenia Kupców;
- miejsce szczególne w jego twórczości zajmowała fotografia dokumentalna, krajobrazowa, krajoznawcza i pejzażowa;
- w 1917 r. został sekretarzem Komisji Fotograficznej Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, a fotografia powoli stawała się jego zawodem;
- od 1925 r. powadził własny zakład fotograficzny przy ul. Marszałkowskiej 125 w Warszawie;
- jego fotografie prezentowane były na wielu wystawach fotograficznych – indywidualnych i zbiorowych – w Polsce i za granicą oraz nagradzane w kraju i na świecie;
- prawdopodobnie na polecenie władz konspiracyjnych wykonywał zdjęcia dokumentujące obecność okupanta w Warszawie w końcu maja 1942 r.;
- prekursor w Polsce fotografii kolorowej;
- zmarł w hitlerowskim obozie w Veihingen k. Stuttgartu, gdzie trafił podczas Powstania Warszawskiego wywieziony z Warszawy przez Niemców;
- jego grób (symboliczny) znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Spuścizna artysty to archiwum fotograficzne liczące ponad 22 tysiące fotografii. Henryk Poddębski brał udział w kilkudziesięciu krajoznawczych podróżach fotograficznych, podczas których dokumentował m.in. krajobrazy, infrastrukturę i życie mieszkańców Galicji, Karpat, Kujaw, Mazur, Górnego Śląska, Wielkopolski, Litwy i Podola. Fotografował duże miasta, małe miasteczka oraz wioski. Portretował, jak zauważa Elżbieta Kamińska, „warszawski modernizm, śląskie osiedla robotnicze i chałupy drewniane na Podolu, a także krainy niezwykle malownicze, lecz zacofane, na Kresach. Lubił fotografować ludzi, pokazywał, jak żyli, pracowali, modlili się i odpoczywali”. Prace publikowane w Galerii „Więzi” przedstawiają: nr 1 – park Skaryszewski (1936 r.), nr 2, 3, 4 – krę na Wiśle (1934 r.), nr 5 – szopkę w kościele św. Krzyża w Warszawie w 1933 r. Fotografie pochodzą ze zbiorów Muzeum Warszawy.
