Można by powiedzieć, że to wzorcowy przykład osoby świeckiej w Kościele. Stał się najbardziej wnikliwym i skutecznym tropicielem patologicznych mechanizmów – czytamy w uzasadnieniu o redaktorze naczelnym „Więzi”.
„Tygodnik Powszechny” ogłosił dziś wybranych przez redakcję „ludzi roku” w trzech kategoriach: społeczeństwo, Kościół, kultura.
W kategorii społeczeństwo – Zuzannę Rudzińską-Bluszcz, prawniczkę, główną koordynatorkę ds. strategicznych postępowań sądowych w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich i społeczną kandydatkę na nowego rzecznika; w kategorii Kościół – redaktora naczelnego kwartalnika „Więź” Zbigniewa Nosowskiego; i w kategorii kultura – Mariusza „Wilka” Wilczyńskiego, twórcę filmu animowanego „Zabij to i wyjedź z tego miasta”.
Jak pisze Artur Sporniak w uzasadnieniu wyboru Zbigniewa Nosowskiego, naczelny „Więzi” „stał się najbardziej wnikliwym i skutecznym tropicielem patologicznych mechanizmów w polskim Kościele. Opisywał sprawy dotyczące abp. Głódzia i bp. Szkodonia. Przełomowe okazały się jego artykuły poświęcone bp. Janiakowi. Ostatnio publikuje cykl o nadużyciach w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej”.
Nosowski jest redaktorem „Więzi” od 1989 r., a redaktorem naczelnym od 2001 r. Napisał książki „Parami do nieba. Małżeńska droga świętości”, „Szare a piękne. Rekolekcje o codzienności”, „Polski rachunek sumienia z Jana Pawła II”, „Krytyczna wierność. Jakiego katolicyzmu Polacy potrzebują”. Jest współautorem książki i cyklu telewizyjnego „Dzieci Soboru zadają pytania”. W latach 2001 i 2005 był świeckim audytorem Synodu Biskupów w Watykanie; w latach 2002-2008 – konsultorem Papieskiej Rady ds. Świeckich.
Obecnie naczelny „Więzi” jest także chrześcijańskim współprzewodniczącym Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, dyrektorem programowym Laboratorium „Więzi” oraz współtwórcą i rzecznikiem prasowym Inicjatywy „Zranieni w Kościele” (telefon zaufania i katolickie środowisko wsparcia dla osób dotkniętych przemocą seksualną w Kościele).
W ubiegłym roku Nosowski otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego „w uznaniu rozlicznych zasług dla wolnego dziennikarstwa w Polsce, dla budowy społeczeństwa obywatelskiego, dla dialogu polsko-żydowskiego i ekumenicznego, a także za obronę prawdy w dyskursie publicznym oraz działania na rzecz innego”.
Za publikowane na łamach Więź.pl śledztwo dziennikarskie „Jak to się robiło w diecezji kaliskiej” został nominowany do Grand Press oraz wybrany do finałowej trójki nominowanych do Nagrody Radia Zet im. Andrzeja Woyciechowskiego.
Na Więź.pl ukazuje się obecnie jego śledztwo dziennikarskie „Przeczekamy i prosimy o przeczekanie”, także w formie podcastu.
Gratutuluje! Przywracal mi Pan wiare w zdrowy rozsadek! Bog zaplac!
I wszystko zostaje w rodzinie. Nie ma to jak się dusić we własnym sosie.