Wybierając walkę bez przemocy, działacze „Solidarności” opierali się na doświadczeniu innych, chrześcijaństwie i pragmatycznym rozsądku. Kolejność tych czynników i ich hierarchia ważności zależała od poszczególnego człowieka, ale w zasadzie każdy z nich występował.
Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” jesień 2019 (dostępnym także jako e-book)
