Irena Koch to człowiek instytucja. Jednoosobowe hospicjum. To, co robi, przekracza możliwości zwyczajnego człowieka. Jeśli ktoś ją prosi o pomoc, nie ocenia tej prośby. Wolontariusze zwykle pomagają tak, jak sami uważają, że trzeba. Irena inaczej – robi tak, jak chce potrzebujący.
Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” zima 2018 (dostępnym także jako e-book).
