Zajmował się fotografią, grafiką oraz rzeźbą. Tworzył instalacje i asamblaże. Jego twórczość sytuuje się na pograniczu różnych technik i nurtów artystycznych, odnaleźć w niej można związki z przedwojennym surrealizmem i neodadaizmem lat 60.
Przez wiele lat dokumentował działalność Teatru na Tarczyńskiej oraz Teatru Osobnego Mirona Białoszewskiego.
W latach 50. i 60. związany był ze środowiskami artystycznymi Warszawy i Krakowa, uczestniczył w najważniejszych prezentacjach polskiej sztuki współczesnej. Od 1957 roku należał do II Grupy Krakowskiej.
Uprawiał różnego rodzaju fotografię. Robił zdjęcia miast i ich przedmieść, fotografował wnętrza, wykonywał portrety i akty. W 1955 r. rozpoczął tworzenie fotografii eksperymentalnych z wykorzystaniem papieru światłoczułego – tzw. heliografii.
W latach 1958–1962 pracował jako fotoreporter i ilustrator „Tygodnika Powszechnego”. Jego fotografie i heliografie ukazywały się w książkach wydawnictwa Znak i Wydawnictwa Literackiego. Publikowane były również w wielu czasopismach, m.in. w „Fotografii”, „Poezji” i „Więzi”.
Fotografie Marka Piaseckiego można zobaczyć w kwartalniku „Więź” zima 2017 (dostępnym także jako e-book).
