Akceptacja innych religii jest w ramach judaizmu stosunkowo nietrudna, ale z dwoma zastrzeżeniami: po pierwsze, wszelkie zapędy misyjne wobec Żydów są traktowane jako wielkie zagrożenie; po drugie, opór budzi wszystko, co mogłoby zagrozić przetrwaniu Żydów. Samo przetrwanie nie jest bowiem oczywiste: Żydów jest bardzo mało, a doświadczenia historyczne powodują, że przetrwanie jest zadaniem, wyzwaniem, obowiązkiem, wiarą.
Aby zrozumieć naturę tej sytuacji, chrześcijanie powinni sobie wyobrazić, co by czuli, gdyby nagle okazało się, że Kościół istnieje już tylko w Korei i Japonii. Konsekwencje imperatywu przetrwania nie są dobre dla dialogu: skupienie na przeżyciu wzmaga postawy zamknięte, odwracanie się plecami do innych, czyli tendencję, która i tak jest zagrożeniem w ramach judaizmu. Nie znaczy to jednak, że nie da się tego zamknięcia przezwyciężać.
To jest fragment artykułu. Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” jesień 2017 (dostępnym także jako e-book).
