W obecnych zmieniających się czasach chrześcijaństwo, tak samo jak judaizm, ciągle musi wskazywać nowe, duchowe ścieżki. Każde pokolenie ma swoje własne potrzeby duchowe i potrzebuje wzorcowych liderów. Żadna religia statyczna nie ma przyszłości. Musimy rozwijać dialog i dynamiczne sposoby myślenia.
Nietzsche i Kierkegaard krytykowali w swoich czasach nieistotność przesłania swych instytucji religijnych w dramatycznej, zmieniającej się rzeczywistości. Gdy biurokracja i interesy osobiste ograniczają religijną kreatywność, wtedy religie biblijne przeżywają kryzys.
II Sobór Watykański zwrócił szczególną uwagę na dramatyczne zmiany, jakie miały miejsce w Europie w czasie i po II wojnie światowej. Biskupi odłożyli na bok względy polityczne i stworzyli dokumenty najwyższej wagi. Przesłania zawarte w tych dokumentach są dziś źródłem inspiracji dla papieża Franciszka.
To jest fragment artykułu. Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” wiosna 2017 (dostępnym także jako e-book).
