Thomas More nie chciał umierać. Wcale nie pchał się na szafot, wprost przeciwnie, używał wszystkich swoich prawniczych talentów, by się tam nie znaleźć. Uważał, że sumienie nie zobowiązuje go do jawnego sprzeciwu wobec pomysłów króla i ustaw parlamentu, jednocześnie jednak był zdeterminowany, by w żaden sposób nie wyrazić na nie swojej publicznej zgody. Uważał, że nie może być uznany za zdrajcę, dopóki nie sprzeciwi się publicznie królewskiej supremacji, tym bardziej, że w żaden sposób nie sprzeciwiał się koronacji Anny Boleyn i prawom jej dzieci do dziedziczenia, uznając to za kwestię czysto polityczną. […]
W dniach 20-21 września 2024 r. odbędzie się w Krakowie XXIV Międzynarodowa Konferencja „Rola chrześcijan w procesie integracji europejskiej”. W programie znalazł się sesje panelowe, dyskusje, Msza Święta i wręczenie […]
Więcej