Laboratorium WIĘZI to jedna z form działania katolickiego środowiska skupionego wokół kwartalnika WIĘŹ. Od prawie 60 lat nasze pismo i wyrosłe wokół niego inicjatywy są istotną częścią polskiego życia kulturalnego, społecznego, intelektualnego i religijnego.
Początki WIĘZI to rok 1958, gdy młodzi działacze katoliccy zaczęli wydawać miesięcznik pod tą nazwą. Jego redaktorem naczelnym został Tadeusz Mazowiecki, który sprawował tę funkcję aż do roku 1981. Przez lata rozwijały się również inne formy działania środowiska, służące tym samym celom co pismo.
Obecnie prowadzimy działalność w trzech głównych formach:
– publikując kwartalnik WIĘŹ,
– wydając książki jako Wydawnictwo WIĘŹ (posługujemy się też nazwą: Biblioteka WIĘZI),
– prowadząc pod marką Laboratorium WIĘZI interdyscyplinarny niezależny ośrodek analityczno-badawczy.
W skład Zespołu Laboratorium WIĘZI wchodzi ponad 60 osób: naukowcy, eksperci, analitycy, twórcy oraz publicyści różnych pokoleń. Analizujemy i komentujemy wydarzenia w Polsce, Europie i świecie. Organizujemy wykłady, spotkania i dyskusje – zarówno kameralne seminaria czy warsztaty, jak i duże spotkania międzynarodowe (np. Zjazd Gnieźnieński). Poprzez nasze publikacje i działania pragniemy umacniać aksjologiczne fundamenty społeczeństwa obywatelskiego.
Zgodnie z tradycją WIĘZI, pragniemy szukać tego co wspólne, służyć pojednaniu, przezwyciężaniu uprzedzeń i stereotypów. Nie zacieramy istniejących różnic. Uważamy jednak, że w pluralistycznym świecie właściwym sposobem budowania ludzkiej wspólnoty jest dialog ludzi różnych narodów, kultur, religii i przekonań. Postawę dialogu rozumiemy jako współczesną kontynuację tradycji Polski jagiellońskiej, a także wyraz katolickości myślenia – bo przecież katholikos znaczy „powszechny”.
Laboratorium WIĘZI to chrześcijański think tank. Patrząc na świat przez pryzmat wiary, chcemy więc nie tylko opisywać, ale też kształtować polską religijność XXI wieku – świadomą, dojrzałą, pogłębioną duchowo, otwartą na spotkanie ze światem i zaangażowaną społecznie. Wspieramy w postawach polskich katolików wierność chrześcijańskim korzeniom i mądry krytycyzm, symbiozę głębokiej tożsamości z otwartością – to, co nazywamy otwartą ortodoksją.
