Sobieraj postanowił przeprowadzić gruntowną kwerendę w archiwach. Łatwo bowiem rzuca się oskarżenia, ale odpowiedzi mogą, a właściwie muszą być dużo bardziej skomplikowane. Autor stanął przed bardzo trudnym zadaniem. Opisując przypadek prof. Kłoczowskiego, musiał przeanalizować ogromną dokumentację, w tym sięgać do wielu akt pośrednio tylko związanych z tematem, m.in. dotyczących innych osób oraz instytucji, w tym wypadku KUL, korespondencji i sprawozdań esbeckich komórek.
Omawiając tę pracę wykonaną przez Macieja Sobieraja, Andrzej Friszke stwierdza: „Dzieło, które powstało, jest wybitne”. Zdaniem Friszkego „po raz pierwszy w takim stopniu i z tak ciekawymi wnioskami opisano walkę z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Obejmowała ona zarówno inwigilację, szykany, naciski i inspirację, podejmowane wobec władz uczelni, by wpływać na ich kształtowanie, jak i negatywne opiniowanie prac habilitacyjnych i doktorskich”.
To jest fragment artykułu. Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” wiosna 2016 (dostępnym także jako e-book).
