27 stycznia br. w Chambésy pod Genewą zwierzchnicy Kościołów prawosławnych ogłosili, że w dniach 16-17 czerwca 2016 w Akademii Prawosławnej na Krecie odbędzie się Sobór Wszechprawosławny. Przygotowania do niego trwają z przerwami od lat 30. XX wieku.
(…) Biskupi postanowili, że w czasie soboru na Krecie – po raz pierwszy w historii Kościoła – nie będzie świeckich delegatów ani indywidualnego głosowania przez każdego biskupa, a każda decyzja zostanie przyjęta na zasadzie konsensu, czyli musi być zaakceptowana przez Kościoły jednomyślnie. W Chambésy ustalono także regułę uniemożliwiającą zakwestionowanie postanowień przedsoborowych. Wreszcie biskupi 14 Kościołów autokefalicznych zadbali o wyłączenie z procedury przedsoborowej teologów, zwłaszcza tych z krajów zachodnich, którzy proponowali twórcze rozwiązania konfliktów istniejących pomiędzy Cerkwią prawosławną a współczesnym światem. W istocie biskupi zdecydowali nie rozstrzygać najtrudniejszych kwestii, które ich różnią.
Patriarcha Konstantynopola Bartłomiej zgodził się na to, żeby przed soborem nie uznawać Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego, który z całych sił dąży do przejścia pod skrzydła Patriarchatu Ekumenicznego. Kijowscy prawosławni chcą w ten sposób uniknąć nowego konfliktu z patriarchą Cyrylem, który wspiera Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego. Zamyka się więc w ten sposób dyskusję nad najpoważniejszym konfliktem, który dzieli dzisiejszy świat prawosławny. Rosja i Ukraina – oba kraje w większości prawosławne – od 2014 roku są w stanie wojny. Chcąc wzmocnić niezależność polityczną Ukrainy, większość wiernych wyznania prawosławnego na Ukrainie popiera niezależny Ukraiński Kościół Prawosławny, podczas gdy większość wiernych w Rosji uważa Kościół ukraiński za część Patriarchatu Moskiewskiego, a więc „świata rosyjskiego” (russkij mir).
To jest fragment artykułu. Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” wiosna 2016 (dostępnym także jako e-book).
