Gdy zapytamy przeciętnego rodaka: „Czy Związek Sowiecki dokonał ludobójstwa na naszym narodzie?”, w wyobraźni indagowanego z pewnością pojawi się Katyń. To skojarzenie jest tak silne, że wolimy nie pamiętać, iż zbrodnia katyńska jest sensu stricto zbrodnią wojenną, a nie ludobójstwem. Katyń stał się symbolem ,,wschodniej ściany” monumentu polskiej martyrologii, symbolem dominującym, a w częstej praktyce – wyłącznym. Tymczasem udowodniony przez historyków, wręcz niemożliwy do rzetelnego zakwestionowania, fakt wymordowania setek tysięcy Polaków w ZSRR w latach 1937–1938 przez służby sowieckiego aparatu represji nadal pozostaje nieznany szerszej polskiej opinii. Nie mówi się o nim w szkołach na lekcjach historii, nie obchodzimy dorocznej rocznicy tej tragedii. Olbrzymia większość obywateli państwa polskiego po prostu nic o niej nie wie. Z kolei ci, którzy coś wiedzą, na ogół nie doceniają jej znaczenia. (rec. Tomasz Sommer, „Operacja antypolska NKWD 1937–1938”).
To jest fragment artykułu. Pełny tekst – w kwartalniku „Więź” jesień 2015 (dostępnym także jako e-book).
Przeczytaj także
