Ojciec Ludwik Wiśniewski jest postacią, które ma już swe miejsce w historii Polski i Kościoła – „Tygodnik Powszechny” uhonorował go, przyznając mu w 2011 roku Medal Świętego Jerzego – a sprawy, które porusza, są wielkiej wagi. O. Wiśniewski stawia jednoznaczną diagnozę: w polskim Kościele ukształtował się wpływowy ośrodek (na czele z dyrektorem Radia Maryja, o. Tadeuszem Rydzykiem), który jest skrajnie upolityczniony, nie waha się posługiwać nieprawdą, a zyskał poparcie znacznej części episkopatu i księży. Ten ośrodek, przez skrajność swych poglądów i stosowane metody, przyczynia się do pogłębiania podziału wspólnoty narodowej i uderza w religijną misję Kościoła.
Będąc uważnym słuchaczem Radia Maryja, o. Ludwik stara się zachować obiektywizm. Potrafi docenić jego zasługi. Nazywa nawet rozgłośnię prawdziwym skarbem. I wcale nie jest to ironia. Istotę oceny Radia Maryja formułowanej przez ojca Ludwika zawiera następujący wywód: „Piszący te słowa jest stałym słuchaczem Radia Maryja i uważa tę rozgłośnię za prawdziwy skarb. Wie, że potrafi ona otwierać ludzi na Boga i uczyć modlitewnego trwania przed Jego obliczem. Że potrafi docierać do ludzkich serc i przynosić im pociechę. Równocześnie jednak w tym radiu ukrywa się jakiś niebezpieczny „robak”, który wyprowadza słuchaczy „na manowce”. Tego robaka można nazwać „przeciw”. Dzieła ojca Rydzyka tworzone są zawsze „przeciw” komuś, kto jest nie tylko przeciwnikiem, ale i wrogiem”.
W roli tego wroga obsadzane są władze Rzeczypospolitej z prezydentem na czele i większość sił politycznych reprezentowanych w parlamencie, ze znaczącym wyjątkiem PiS-u, który jest wyraźnie popierany przez media o. Rydzyka. Ośrodek Radia Maryja formułuje jednoznaczną diagnozę: Polska pogrąża się w upadku w wyniku zaplanowanych działań wrogów Polski i Kościoła, z udziałem obecnych władz państwowych. […] Ojciec Ludwik pisze mocno: „Sprzeciwiam się wtapianiu Eucharystii, krzyża, religii w akcje ściśle polityczne. Sprzeciwiam się manipulowaniu ludzką, żarliwą religijnością”. W innym fragmencie tekstu stwierdza: „Działalność i słowa wygłaszane przez o. Tadeusza Rydzyka odbieram jako judzenie, a w rezultacie rozbijanie Kościoła i Narodu”.
To jest fragment artykułu. Pełny tekst – w kwartalniku WIĘŹ Lato 2013 (dostępny także jako e-book).
